Bizans Tarihi
Paul LemerleSözler ve Alıntılar
Diyor Voltaire (tumturaklı: Gösterişli, anlamsız)
Tacitus’tan beri, Roma tarihinden de gülünç bir tarih vardır ve o da Bizans tarihidir. Bu değersiz kitap sadece tumturaklı sözler ve mucizeler içeriyor. Yunan devletinin yeryüzünün yüzkarası olması gibi, bu devlet de insan aklının yüzkarasıdır. Türkler, hiç olmazsa daha sağduyulu; yendiler, yararlandılar, pek az yazdılar.
Sayfa 10
Bağnaz Hıristiyan, ayrıca, din konusunda devletin sonsuz, sınırsız gücü olduğuna inanan Theodosius, paganizme karşı, en önemlisi, ünlü, 392 tarihli ferman olan bir dizi önlem aldı: kurban sunmalar ve pagan tapma tarzının tüm törenleri, hatta tapınaklara girmek bile yasaklandı; bu yasaklara uymayanlar, o korkunç, kutsal şeylere ve hükümdara karşı çıkma suçlamasının tehdidi altında bırakıldılar. Bunun üzerine, tapınaklar, bağnaz Hıristiyanlar tarafından tahrip edildi ya da kiliseye dönüştürüldü. İçlerindeki heykeller, kenti süslemesi için, Konstantinopolis'e götürüldü.
Sayfa 43Kitabı okudu
4. ve 5. yüzyıllarda, ülke içinin tarihi Hıristiyanlık’ınkiyle birbirine karıştı ve bu durum, tüm Bizans tarihi boyunca böyle kalacaktır.
Sayfa 42
Constantinus'tan önce, Roma İmparatorluğu pagan bir imparatorluktu, Constantinus'tan başlayarak ise, Hıristiyan bir imparatorluk oldu. Bu, tarihin en önemli olaylarından ve aynı zamanda da en karmaşık sorunlarından biridir. Bu olgu, yadsınabilir nitelikte değildir ve Hıristiyanlığın geleneği, Constantinus ile annesi Helena'ya azizler arasında yer vermekle yanılgıya düşmüş değildir. Ama, aynı Hristiyanlık geleneği, pek erken bir tarihte, şaşkınlık verici olaylarının anlatısının arasına, gereğinden çok, şaşkınlık vericilik sokmuştur.
Sayfa 19 - İletişim Yayıncılık, 7. Baskı: İstanbul 2016
1071'de, Roberto Guiscardo'nun komutasındaki Normanlar, üç yıl süren bir kuşatmadan sonra, katepano'nun başkenti Bari'yi ele geçirdiler: bu, Bizans'ın İtalya'daki varlığının sonu demekti. Balkanlar'da ise, Peçenekler, o "Kuzey'in Türkleri", Tuna'yı geçerek tüm Makedonya ve Trakya'yı yağma ettikten sonra Konstantinopolis'i kuşattılar: kent, haraç verdi. Doğu'da, Selçuklu Türkleri, Pers ülkesinde ve Mezopotamya'da ağır ağır ilerledikten sonra, Bizans Ermenistanı'na saldırdılar. O aynı meşum yıl, Romanos Diogenes, Malazgirt Savaşı'nda Türk önder Alparslan'a yenildi ve tutsak düştü. Bu, Türk tehlikesinin birden ortaya çıkışıydı. "İmparatorluk'un sınırları, Antiokheia'dan Van Gölü'ne kadar, ilişilmemiş durumdaydı, ama bu bozgun bir dağılmanın belirtisi oldu. Bütün İmparatorluk güçleri batı yönünde geri çekildi ve Küçük Asya yolları Türkler'in önünde açıldı"
Sayfa 105 - İletişim Yayıncılık, 7. Baskı: İstanbul 2016
Örnek imparator…
(…) öğrenmeye düşkünlüğü ve bilim adamlarına sevgisi nedeniyle Filozof takma adıyla anılan VI. Leon, elimizde “İmparatorluğun İdaresi” ile ilgili incelemeleri, “Peri Thematon”, “Tören Elkitabı” gibi yapıtları bulunan, yazar, imarcı, sanatçı, tüm entelektüel yaşama can kazandıran VI. Leon.
Sayfa 104 - İletişim Yayınları - 7. BaskıKitabı okudu
Manuel, bakışlarını Batı'ya ancak istemeye istemeye çeviriyordu, ama bunu, Kilikya'da çıkan ve bastırdığı bir ayaklanmayla, ve özellikle de Türklerle ilgili olarak, yapmak durumunda kaldı. O sıralar, İconium (Konya) Sultanı (Anadolu Selçuklu Devleti'nin hükümdarı) ürkütücü II. Alparslan'dı: 1176'da, Türk orduları Bizans ordularını Frigya'da Miryokefalon'da darmadağın ettiler. Bu, Bizans için, Malazgirt'ten yüzyıl kadar sonra, Türkler'i Asya'da yenme umudunun artık kesinlikle son bulmasıydı.
Sayfa 109 - İletişim Yayıncılık, 7. Baskı: İstanbul 2016