Bizans Tarihi
Paul LemerleBizans Tarihi Gönderileri
Bizans Tarihi kitaplarını, Bizans Tarihi sözleri ve alıntılarını, Bizans Tarihi yazarlarını, Bizans Tarihi yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bizans'ın yıkılması, kuşkusuz, kurumlarının eskimesinin, otorite ilkesi üzerinde kurulmuş, ama kendini değiştirebilmek için yeterli enerjisi de esnekliği de olmayan bir devletin iç kusurlarının sonucuydu.
Ama ayrıca, özellikle, birbirine bağlı iki büyük neden de vardı: Haçlı Seferleri ve Doğu ile Batı arasındaki dini uyuşmazlık.
Haçlı Seferleri Bizans'ı mahvetmişti. Franklar Doğu'da tutunamamış ve sürekli siyasal varlık ortaya koyamamış olduklarına göre de, boş yere mahvetmişlerdi. Ama kesin olarak mahvetmişlerdi, çünkü İmparatorluk, yediği darbelerden kurtulamamıştır. Palailogos'lar devri, ancak, canlılığa bazı güzel dönüşlerle, bir artakalış, bir can çekişme oldu: bir diriliş olmadı. Bizans tükenmişti ve Venedik'le Ceneviz'in ticari hegemonyası, Bizans'in ayağa kalkmasına engel oluyordu.
İletişim, Cep Üniversitesi, Çev: Galip ÜstünKitabı okudu
Haçlı Seferleri ve Latin egemenliği, Yunan Doğu'sunu, 1261'deki, ekonomik bakımdan tükenmiş, toprakları küçülmüş ve parçalanmış imparatorluğu, artık sadece,
Komnenos'larınkinin gölgesi olacak biçimde bırakmıştı. Konstantinopolis'te, saraylar ve semtler yıkıntı durumuna gelmişti ve kent 1204'teki o korkunç yağma olayından sonra belini pek doğrultamamış görünüyordu. Taşra illerinin durumu da başkentinki gibiydi ve refahın kaynağı Yunanlılar'ın (Rumlar'ın ya da Bizanslılar'ın ç.n.) elinden kaçmış olduğuna göre, eski refaha dönme umudu beslemek boşuna gibi görünüyor ve ticaret cumhuriyetleri Venedik ile Ceneviz, Yunan Doğu'sunun ticaretini kendi yararlarına kullanıyorlardı.
İletişim, Cep Üniversitesi, Çev: Galip ÜstünKitabı okudu
Haçlılar, batı örneğine ve feodal örneğe uygun olarak, Edessa'da Flandre Kontu Baudouin, Antiokheia'da Taranto Kontu Bohemond, Kudüs'de Godefroy de Bouillon için bir dizi hükümdarlık kurdular.
İletişim, Cep Üniversitesi, Çev: Galip ÜstünKitabı okudu
Ortodokslukla Monofizizmi birbirine yaklaştırmak amacıyla özel olarak yaratılmış olan yeni öğreti, "Monotelizm" (bu anlayış İsa'da bir tek irade ve iki doğa olduğunu kabul ediyordu) tümüyle başarısızlığa uğradı: iki hasım tarafın her ikisi de, Monotelizmi aynı dehşetle reddettiler.
Sonuçla, anlaşma olasılığı yoktu ve Monofizist iller olan Mısır, Suriye ve Filistin işi Bizans'tan ayrılmaya, en azından, hoşgörü anlayışını bildikleri Arap egemenliğini dilemeye vardırdılar.
İletişim, Cep Üniversitesi, Çev: Galip ÜstünKitabı okudu
Basileus; imparator
Herakleios, resmen, o zamana kadar yarı resmi olarak Pers hükümdarı için kullanılan "Basileus" unvanını aldı.(629)
İletişim, Cep Üniversitesi, Çev: Galip ÜstünKitabı okudu
Hristiyan mezheplerinin doğuşu
Mancianus 451 yılında Khalkedon'da (Kadıköy) dördüncü evrensel (ya da kiliseler arası) konsili topladı. Bu konsilde papalık elçileri de hazır bulundular.
İsa'yı, Nikaia öğretisi uyarınca, "her iki niteliğinde de tek" sayan ve Monofizizmi mahkûm eden bir inanç açıklaması kaleme aldı.
Khalkedon Konsili'nin dini bakımdan büyük bir önemi vardır, çünkü Katolikliğin gerçekten temelini atıyordu.
Mısır, Suriye, Küçük Asya'nın bir bölümü Monofizizme bağlı kaldılar: Antakya'da ayaklanmalar çıktı ve Mısır
Kilisesi'nin Yunanca'yı bırakarak Kipti dilini işte o sırada kabul etmiş olduğu sanılmaktadır.
İletişim, Cep Üniversitesi, Çev: Galip ÜstünKitabı okudu
Monofizizm, bir anlamda, Nesturi din sapkınlığı ile Arius'çu din sapkınlığının tersidir.
İletişim, Cep Üniversitesi, Çev: Galip ÜstünKitabı okudu
Nikaia (İznik) Konsili, İsa'nın aynı zamanda hem Tanrı hem insan olduğunu ortaya koymuştu. Bundan sonra, artık, tartışma, bu iki niteliğin İsa'nın kişiliğindeki birleşme tarzı üzerinde olacaktı.
İletişim, Cep Üniversitesi, Çev: Galip ÜstünKitabı okudu
4. ve 5. yüzyıllarda, ülke içinin tarihi Hıristiyanlık’ınkiyle birbirine karıştı ve bu durum, tüm Bizans tarihi boyunca böyle kalacaktır.
Sayfa 42
Diyor Voltaire (tumturaklı: Gösterişli, anlamsız)
Tacitus’tan beri, Roma tarihinden de gülünç bir tarih vardır ve o da Bizans tarihidir. Bu değersiz kitap sadece tumturaklı sözler ve mucizeler içeriyor. Yunan devletinin yeryüzünün yüzkarası olması gibi, bu devlet de insan aklının yüzkarasıdır. Türkler, hiç olmazsa daha sağduyulu; yendiler, yararlandılar, pek az yazdılar.
Sayfa 10
Monofizist iller: Mısır, Suriye ve Filistin Bizans'tan ayrılmaya karar verir
Araplara yenilme nedenleri arasında en önemli etken Bizans idaresinin taşra illerindeki zayıflığı oldu. Bizans'ın, dini politikasında ve özellikle Justinianos'un savaşmayı sürdürmüş olduğu Monofizistlere karşı ortaya koyduğu beceriksizlikti. Herakleios tarafından yapılmış olan birleştirme girişimleri ve onun tarafından Ortodokslukla Monofizizmi birbirine yaklaştırmak amacıyla özel olarak yaratılmış olan yeni öğreti, "Monotelizm" (bu anlayış İsa'da bir tek irade ve iki doğa olduğunu kabul ediyordu) tümüyle başarısızlığa uğradı: iki hasım tarafın her ikisi de, Monotelizmi aynı dehşetle reddettiler.
Sonuçta, anlaşma olasılığı yoktu ve Monofizist iller olan Mısır, Suriye ve Filistin işi Bizans'tan ayrılmaya, en azından, hoşgörü anlayışını bildikleri Arap egemenliğini dilemeye vardırdılar.
İletişim, Cep Üniversitesi, Çev: Galip ÜstünKitabı okudu
Monofizitler
Justinianos, yasadışı saydığı din sapkınlarına karşı en sert kararları aldı ve 529'da da, paganizmin son sığınağı Atina Üniversitesi'nin kapatılması emrini verdi. Batı'daki fetihlerin yanı sıra Arius'çulara zulmedildi ve Papalık'a pek çok saygı sunuldu.
Ama Theodora'nın gözü, hiç de, İmparator gibi, Batı serabıyla
İletişim, Cep Üniversitesi, Çev: Galip ÜstünKitabı okudu
Ve Siyasal Hristiyanlık başlar...
İmparator, salt egemen hükümdardı. Tanrı'ydı. Daha 3. yüzyılda, Aurelianus, halkın karşısına, başında Tanrısal simge imparatorluk tacıyla çıkıyor ve yazıtlarda "deus" ve "dominus" [Tanrı ve Efendi - ç.n.] unvanını alıyordu. Principatus'un, Helenistik, Mısır, Pers monarşilerinin etkisiyle, doğu tipindeki bir monarşiye zorunlu dönüşmesi, Diocletianus ve Constantinus’ta ve pek özenle düzenlenen, hükümdara tapma ayinleriyle birlikte son buldu. Aynı zamanda da, imparatorla ilgili her şey "kutsal" oldu: Maliye Bakanı da, imparatorun servinin imparatorluğunkiyle özdeşleşmesiyle birlikte, "comes sacrarum largitonum" ("Kutsal İnsanlar Kontu"), imparatorluk gardırobunun şefi, "comes sacrae vestis" ("Kutsal Giysi Kontu'") vs. oldu.
İletişim, Cep Üniversitesi, Çev: Galip ÜstünKitabı okudu