Böyle Gelmiş Böyle Gitmez
Aziz NesinBöyle Gelmiş Böyle Gitmez Sözleri ve Alıntıları
Böyle Gelmiş Böyle Gitmez sözleri ve alıntılarını, Böyle Gelmiş Böyle Gitmez kitap alıntılarını, Böyle Gelmiş Böyle Gitmez en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İnsan, anılarının toplamı.
...
Nerede bizim anılarımız, biz yoksul çocuklarının?...
Sayfa 109
Birisiyle konuşurken pot kırmamaya, hele yeni tanıştığım insanları sözlerimle incitmemeye çok dikkat ederim.
Yoksul İstanbul mahallelerinin bakımsız sokaklarına çocukluğum parça pürçük dağılmış, dökülmüş, paramparça... Her sokakta, benden kırık dökük parçalar, dağılmışım bu İstanbul kentine gün gün...
Sayfa 109
Birçok tarikatlar, tekkeler... Ama hiçbiri ara sında çatışma, çekişme olduğunu bilmiyorum. Bu tekkeler aslında devlete karşı birer siyasî korunak olarak başlangıçta kurulmuş olduğundan, kendi aralarında iyi geçiniyor, birbirlerini destekliyorlardı.
"Aç insanlar olduğunu bilirken, lokmalarım rahatlıkla boğazımdan geçmiyor; soğukta titreşenler varken, odamdaki sobamda ısınamıyorum."
Sayfa 328
“Türk halkı kendi yurdunda hâlâ göçebedir. Uygarlık göçebelikle birlikte yürümez.”
Bir öğrenme susuzluğu içindeyim.
Sayfa 292 - Bilgi Yayınevi
“Çocukluğumuzun boyutları ölçüsüzcesine büyüktür. Uçsuz bucaksız sansürsüz bir alan, büyüdükten sonra bir de bakarız ki avuç içi kadar.”
Çoğumuz kendi suçumuzmuş gibi yoksulluğumuzdan utanırız. Ben de yıllarca yoksulluk ayıbımdan utandım, taa yazar olana dek.. Çoğunluğun yoksul olduğu ülkede, yoksulluğun değil, varlıklılığın daha utanılası olduğunu yazarlığa başlayınca anladım.
Kaçış, kurtuluş değildir.
Afyonlu Yoğurtçu Halim'in yaşamı çok düzenlidir. Öğleye kadar omuzundaki sırığın iki yanındaki iplere bağlı kasalar içinde kâse yoğurdu satar. Öğleden sonra yoğurt mayalar, gece şarap içer... Gece yarısından sonra karısını döver.
“Yüzünde göz izi var, sana kim baktı yârim?…”
"İnsanın çocukluğundan ne şaşılası ayrıntılar belleğinde yer ediyor."
Sayfa 320
Onsekizindeki annem o oyaları, renkli kuka ipliklerinden değil de, gözyaşlarından, gözünün ışığından örer, işler sanırdım. * Anamın elinden çıkmış o oyalardan bir tekine şimdi bütün kitaplarımı, bundan sonra da yazacaklarımı verirdim.*
Sayfa 19
Bizim anılarımızın okurlar için gerçekten önemi yoktur. Yaşantımız, geçim sıkıntıları içinde, cezaevlerinde, sürgünlerde, mahkemelerde, adliye koridorlarında, sorgularda, koğusturmalarda, polis kafasıyla boğuşmakla geçti. Bunun anlatılacak okurları ilgilendirecek nesi var? Bizim yaşamımız, herhangi bir yaşam... Ama biz bu zor yaşamdan ancak şeref duyarız. Acaba, iktidarlar da yaptıklarından şeref duyacaklar mı?
Sayfa 282