“Bazı sözler, söylenirken sıradanmış gibi gelir, öylesine söylenmiş gibidir,öyle gerektiği için öyle söylenmiştir. Sonra biz o sözlerin içini deşeriz.sözcükleri yerlerinden kaldırır, altlarına bakarız; başka anlamlar ararız oralarda. Buluruz da vardır çünkü. Hem de ne anlamlar vardır.
Bu sözler miydi umudun kapısını aralayan,ya olursa diye olmayacak bir rüyaya yatmanın ilk işaretini veren?”
Sayfa 109