Brooklyn Çılgınlıkları
Paul AusterSözler ve Alıntılar
Bir insan bir hikâyenin, hayali bir dünyanın içinde yaşayacak kadar şanslı olduğunda, bu dünyanın tüm acıları yok olur. Çünkü hikâye sürdüğü müddetçe, artık gerçeklik yoktur.
Sayfa 144
Sen, ağaca bakmaktan ormanı göremeyen o küçük insanlardan birisin.
Sayfa 45 - Can YayınlarıKitabı okudu
Şu kalsın ki aklınızda; kadının sessizliği vedadır.
Ölüler için sürekli üzülün. İyi erkekler ve kadınlar için üzülün. Gövdeleri tükenip giden yaşlılara üzülün. Vakitsiz ölen gençlere üzülün. Ölümün bizi dünyadan çekip almasına izin veren dünyaya üzülün. Üzülün!
Dünyayı değiştiremiyorsam,hiç değilse kendimi değiştirmeye çalışabilirim.
Harry: Ha dünya. Tamam tabii. Söylemeye bile gerek yok. Dünya kokuştu. Herkes biliyor bunu. Ama o kokuşmuşluğa bulaşmamak için elimizden geleni yapıyoruz, öyle değil mi?
Tom: Hayır, yapmıyoruz. İstesekte istemesekte boğazımıza kadar batmışız. Pislik her yanımızı sarmış; ne zaman başımı kaldırıp çevreme baksam, midem bulanıyor. Hüzün ve mide bulantısı. İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra, hiç değilse birkaç yüzyıl dünyanın durulacağı sanıldı.Ama hala birbirimizi,öyle değil mi ? Hala eskisi kadar nefret ediyoruz birbirimizden.
Sayfa 111 - Can YayınlarıKitabı okudu
Karşındaki insanın senden daha iyi, daha üstün biri olduğunu sandığın zaman böyle olur. Kendini düşünmez olursun ve çok geçmeden artık kendi hayatına sahip olamazsın. Bunun farkına bile varamazsın.
Sayfa 273 - Can YayınlarıKitabı okudu