En Eski Bunlar da mı İnsan Gönderileri
En Eski Bunlar da mı İnsan kitaplarını, en eski Bunlar da mı İnsan sözleri ve alıntılarını, en eski Bunlar da mı İnsan yazarlarını, en eski Bunlar da mı İnsan yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İnsan, güttüğü niyeti en uygun çareye başvurarak izlemek zorundaydı. Bunda bir yanıldın mı, pişmanlık geliyordu ardından, bedelini pahalıya ödüyordun.
Kapılarının önünde kalabalıktık biz; içimize yeniden vatansız ulusun eski acısı çöktü; her yüzyılda bir yenilenen göçün umutsuz acısı sardı içimizi.
On dakikadan kısa bir süre içinde, biz, işe yarar erkekler bir grup haline getirildik. Ötekiler, kadınlar, çocuklar ve yaşlılar ne oldu, başlarına ne geldi, onu ne o sırada öğrenebildik ne de daha sonra: Gece yuttu onları.
Ama bugün biliyoruz ki, bütün o aceleye getirilen ayrım ve seçimler sırasında, Reich için yararlı olup olmadığımıza, çalışabilip çalışamayacağımıza bakılıyordu; yine biliyoruz ki, o sıradaki Monowitz-Buna ve Birkenau kamplarına bizim trenden yalnızca doksan altı erkek ile yirmi dokuz kadın ayrılmış, sayılan beş yüzü aşan geri kalanlardansa iki gün sonra tek bir insan bile hayatta kalmamıştır.
Bizim biricik geçer akçemiz, elimizdeki ekmek...
Auschwitz Kampı
Derken içlerinden biri kolumdan yakalayıp numarama bakıyor, daha bir yüksek sesle gülmeye başlıyorlar. Yüz yetmiş dört binlerin İtalyan Yahudisi olduğunu bilmeyen yok; herkesçe tanınan bu İtalyan Yahudileri iki ay önce gelmişlerdir kampa; hepsi de avukat, doktordurlar, sayıları yüzü aşarken şimdi kırk kişiye kadar inmişlerdir; ağır işte çalışmayı becerememekte, ekmeklerini çaldırmakta, sabahtan akşama dek tokat yiyip durmaktadırlar.
Aslında bu çan, her sabah gün ağarırken çalar: Bizi uykudan uyandırmak için.
Ama gün ortası çaldı mı, barakalarımızda kapalı kalacağız demektir bu. Kimse kaçamasın, ayrılanlar gaz odalarına giderken kimse görmesin, diye barakalarda kalınız.
Sevinçten, korkudan, evet, hatta acıdan nasıl yorgun düşülüyorsa beklemekten de yorgun düşüyor insan.