Ömer Seyfettin’in tüm öykülerini okumak için aldığım serinin beşinci kitabını da bitirdim. Bu kitaptaki öykülerin sayısı önceki kitaplarına göre daha fazlaydı. (17) Çocukken okuyup da unutamadığım, çok etkisinde kaldığım ve hala çok sevdiğim Yüksek Ökçeler ile başlıyor kitap. İnsanların gerçek yüzünü ne kadar kısa ve ne kadar güzel anlatmış yazar. Çok aşina olunan başka öykü yoktu ama hepsi de çok güzeldi. Dünyanın Nizamı, güldüren ve düşündüren bir öyküydü. Türkçe Reçete, insanın ilaca ihtiyacı olmadan nasıl iyileşeceğini nükteli bir şekilde anlatmıştı.
Nişanlılar çok güzeldi. Mermer Tezgah da çok güzel bir öyküydü ama kitap okumayı eleştirmesi tartışmaya açıktı. Bir de sormadan edemedim “ne istedin adamın tezgahından” diye. Rütbe, Cesaret, Düşünme Zamanı, Aşk ve Ayak Parmakları biraz daha öne çıkan diğer öykülerdi benim için. Dünyanın Nizamı ve Horoz öykülerinin benzerliği dikkatimi çekti. Tüm öyküleri çok güzeldi, okumanızı tavsiye ederim. Keyifli okumalar.
