İnsanlar, insanlar mahkûm insanlar,
Her şeyden her şeyden mahrum insanlar,
Şükürler, küfürler, türlü lisanlar
Sönmüş istikballer, hayatlar harap!
Kırılmış ümitler, her şey bir serap!
Dellâllar avaz avaz bağırır
Derinden derine ismim çağırır
Bu sesler beni ah benden ayırır
7 Teşrin-i sâni 1948, Konya Cezaevi.