Yağmur yağıyor Ömür hanım...gökten değil, yüreğimin boşluğundan ömrümün ıssız toprağına...Ve ben sonsuz bir düzlükte bir küçücük, bir silik nokta gibi eriyip gidiyorum. Seslensem kim duyar sesimi yalnızlıklar katından?
Dünya şiir gününde en etkinlendiğim her okuyuşumda gözyaşlarıma hakim olamadığım yaşayan en büyük kalemlerden şiir üstatlarından Şükrü Erbaş’ın Ömür Hanımla Güz Konuşmaları şiiriyle.. Kutlu olsun
Şükrü Erbaş;"Kimsenin kimseyi anlamadığı bir dünyada söz boşluğu dövmekten başka ne işe yarıyor ki? Olanağı olsa da insanların yürekleri konuşabilseydi dilleri yerine, her şey daha yalansız, daha içten olurdu. Aklı silmeli diyorum insan ilişkilerinden. Yanılıyor muyum? Olsun.
Yanıldığımı biliyorum ya..."