Büyük Umutlar
Charles DickensBüyük Umutlar Gönderileri
Büyük Umutlar kitaplarını, Büyük Umutlar sözleri ve alıntılarını, Büyük Umutlar yazarlarını, Büyük Umutlar yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Düşüncelerimden atmak mı? Sen benim benliğimin bir parçasısın. Benim bir parçamsın sen. Buraya geldiğim ilk günden beri okuduğum her satırda sen varsın. Ki o zamanlar o çocuğun kalbini çok kırmıştın. Gördüğüm her şeyde, nehirde, gemilerin yelkenlerinde, bataklıklarda, bulutlarda, ışıkta, karanlıkta, rüzgarda, ağaçlarda, denizde caddelerde sen varsın. Güzel olan her hayalimde sen varsın.
İnsanın kendinden başka birine düşmanlık yapmaması övünülecek bir özelliktir.
Sana gerçek aşkın ne olduğunu söyleyeyim.
Körcesine bir bağlılıktır o, sorgusuz sualsiz insanın kendi zayıflığını kabul etmesidir. Tam manasıyla ona boyun eğmektir. Kendine ve tüm dünyaya inanmak ve güvenmek, kalbini ve ruhunu o haine vermektir.
Çocukların kendilerini yetiştirenlerle var olduğu küçük dünyalarında hiçbir şey adaletsizlik kadar çok hissedilemez. Çocuğun maruz kaldığı ufak bir adaletsizliktir belki ama çocuk küçüktür, dünyası da öyle.
Pip eski dostum, yaşam dediğin şey pek çok vedanın birbirine lehimlenmesinden oluşur. İnsanlar da türlü türlüdür; kimisi demircidir, kimisi kalaycı, kimisi kuyumcu, kimisi de bakırcı. Bu insanların arasında bir ayrımın olması kaçınılmazdır; bunu bu şekilde kabul etmek gerekir.
Cumartesi geceleri, hayatın akışına kapılmadan önce sessiz bir ara vermenin tadı başka bir şeyde yoktu.
1800lerdeki çocuk eğitimine bakınca deliriyorum ya
Ensemden ve sırtımdan tutup başımı mutfak duvarına vurmaya başladı. Cevaplarım onun merakını yatıştırmamıştı çünkü!
İnsan, bir arkadaşına hiçbir zaman taşınabilir mülkünü vermemeli. Şayet o arkadaşından kurtulmak istemiyorsa-arkadaşından kurtulmak istiyorsa o zaman da şu soruyu sormalı kendine: O arkadaştan kurtulmak ne kadarlık bir taşınabilir mülkü feda etmeye değer?
Zaten yaşamımız boyunca en büyük zaaflarımız, en nefret ettiğimiz insanlar yüzünden açığa çıkar, keza yaptığımız en büyük kötülüklere onlar vesile olur.
Sevmemek elimde değildi de onun için seviyordum. Onu sevmek akıl harcı değildi. Onu sevmek delilikti, üzüntüydü, bedbahtlıktı, onu sevmek ümitsizlikti, budalalıktı. Bütün bunları bilmek ona karşı duyduğum sevgiyi zerrece eksiltmiyordu.
Babama göre kalbi asil olmayanın davranışlarının asaletinin bir hükmü olamaz. Babam sık sık: 'Ne kadar cila sürersen sür ağacın damarlarını saklayamazsın; sen cilayı sürdükçe damarlar kendini belli eder.' der.
Din dersinin bana yüklediği inançsal sorumluluklar konusundaki düşüncelerim de açıklığa kavuşmuş değildi. Bugün gibi aklımdadır: "Doğru yoldan yaşam boyu ayrılmayacağım," diye ettiğim yeminin beni, köyün hep aynı yolundan geçmeye bağladığına, tekerlekçi ustasının ya da değirmenin oradan saparak yolumu değiştirmemin yasak olduğuna inanırdım.
“Gerçek sevginin ne olduğunu anlatayım sana,” dedi. “Körü körüne bağlanmak, kendini hiç sorgusuz aşağılatmaktır. Karşındakine yüzde yüz boyun eğmek; kendi aklına, tüm dünyanın uyarılarına karşın ona güvenmek, benliğini cellatının eline hiç esirgemeden vermektir. Benim yaptığım gibi!”