Çağımızın Bir Kahramanı
Mihail Yuryeviç LermontovÇağımızın Bir Kahramanı Gönderileri
Çağımızın Bir Kahramanı kitaplarını, Çağımızın Bir Kahramanı sözleri ve alıntılarını, Çağımızın Bir Kahramanı yazarlarını, Çağımızın Bir Kahramanı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Bir delikanlının, insanların davranışlarına ve duygularına arkasından baktığı pembe tüller yırtıldığı için en güzel umutlarını, düşlerini kaybetmesi çok üzücü."
"Rüzgar ne yandan eserse mutluluk o yandan gelir." "Mutluluğu rüzgarla mı çağınyordun yani?" "Şarkı söylenen yerde mutluluk vardır." "Ya kederli bir şarkı söylüyorsa insan?" "Ne olmuş? iyinin olmadığı yerde kötülük vardır, iyi ile kötü uzak değillerdir birbirinden."
Fatalist
Ama insan kesinlikle bir şeye inanıp inanamadığını bilebilir mi? Bizler çoğu kez duyguların aldanışını, aklın tutarsızlıklarını inanç olarak tanımlarız. Ben her şeyde kuşkuyu severim. Bu eğilim karakterimin güvenli olmasına engel değildir… Aksine ileride beni nasıl bir olayın beklediğini bildiğim zaman, daima büyük bir cesaretle ileri atılırım. Ölümden daha kötü bir şey gelmez çünkü başıma. Ondan kaçmaksa elde değildir.
Sayfa 185Kitabı okudu
Sevgim hiçkimseyi mutlu kılmadı. Çünkü sevdiklerime bir kez olsun kendimi veremedim. Kendim için, kendi zevklerim için onları sevdim. Onların duygularını, isteklerini, güzelliklerini, sevinç ve üzüntülerini büyük bir hırsla yutarken, ancak kalbimin garip isteklerini duyuyordum. Hiçbir zaman onu tam doyuramadım.
Sayfa 154Kitabı okudu
Geçmişin kederli veya sevinçli anları ruhumu hasta hasta titretir, oradan hep aynı sesleri çıkarır. Benim budalaca bir yaradılışım var, hiçbir şeyi unutmam, ama hiçbir şeyi!
Sayfa 97Kitabı okudu
Prenses Meri
Yalan söylüyordum, çünkü onu çıldırtmak istiyordum. Karşı koymak benim doğal alışkanlığımdır. Bütün yaşantım, kalbimle düşünceme karşı acı, uygun olmayan karşı koyuşlarımdan bir zincir olmuştur.
Sayfa 89Kitabı okudu
Prenses Meri
Oldukça esprili konuşur, yermelerinin çoğu eğlencelidir; ama hiçbir zaman yerinde ve kesin değildir. Tek kelimeyle kimseye kötülük etmez; insanları, onların zayıf yanlarını bilmez. Çünkü bütün ömrünce yalnız kendisi ile uğraşmıştır. Amacı bir roman kahramanı olmaktır. Kendisinin bu ölümlü dünya için yaratılmadığına, bilinmeyen, derin üzüntüler için yaratıldığına başkalarını o kadar çok inandırmaya çalışmıştır ki, artık buna hemen hemen kendisi de kanmıştır.
Sayfa 84Kitabı okudu
Peçorin'in Günlüğü - Önsöz
İnsan ruhunun (isterse en basitinden olsun) tarihi, bütün bir ulusun tarihinden sanmam ki, daha az meraklı, daha az eğitici olsun, hele olgun bir kafanın kendi üzerindeki gözlemlerinin sonucuysa, ilgi, hayret uyandırıp övünmek için yazılmamışsa. Rousseau'nun itirafları bile yazarı tarafından arkadaşlarına okunmuş olmanın eksikliğini taşıri
Sayfa 65Kitabı okudu
Bella
Budala ya da zalim bir insan mıyım, bilemiyorum. Ama gerçek olan şu ki ben de acınmaya çok muhtacım… Belki de ondan çok fazla. Ruhumu toplum bozmuş, kafam kuşkulu, kalbim hiç doymak bilmiyor; hiçbir şey beni oyalamıyor, kedere de zevke alıştığım kadar çabuk alışıyorum. Bundan dolayı yaşantım günden güne anlamını yitiriyor, benim için tek çıkar yol kalıyor, yolculuğa çıkmak… Vakit bulur bulmaz gideceğim.
Sayfa 43 - PeçorinKitabı okudu
Bella
“Sen de sürgünsün, diye düşündüm. Sen de geniş, özgür bozkırlarını özlüyor ve ağlıyorsun! Orada soğuk kanatlarını gerecek yer var; buralar sana dar, sıkıntılı geliyor. Kafesin demir parmaklıklarına çığlıklarla saldıran tutsak bir kartala benziyorsun.”
Sayfa 36Kitabı okudu
⠀
“dünyadaki her şeyle, özellikle duygularla alay ediyorum; bu özelliğim, ürkütmeye başladı onu.”
⠀
⠀
Sayfa 119Kitabı okudu
⠀
“başkalarını kendisinin bu ölümlü dünya için değil; bilinmeyen, derin üzüntüler için yaratıldığına inandırmaya o kadar çok çalışmıştır ki artık buna hemen hemen o da kanmıştır.”
⠀
⠀
Sayfa 92Kitabı okudu
⠀
“bakışları çevresiyle oyalanmadığı zamanlar içe işleyici, yırtıcıydılar; saygısızca sorulmuş bir sorunun soğuk etkisini bırakıyorlardı insan üstünde. bu kadar kayıtsız, bu kadar durgun olmasalardı küstahça denilebilirdi onlara.”
⠀
⠀
⠀
“o gülerken gözleri gülmüyordu. bazı kimselerde buna benzer garip çelişkiler gördünüz mü bilmem. bu ya kötü bir huyun ya da derin, dinmeyen bir acının belirtisidir. yarı aralık kirpiklerinin arasından fosforlu bir ışıltıyla parlıyordu gözleri. ne ateşli bir ruhun ne de hızlı bir hayâl gücünün görüntüsüydü bu, sadece perdahlanmış bir çeliğin göz kamaştırıcı ancak soğuk parıltısıydı.”
⠀
⠀
Sayfa 63Kitabı okudu
