Doğu'nun bütün makamlarında fasıllarında bir ikinci anlamı aramak boşunadır... Perde perde Kara bir üzüntü. Name name akan bir yaş. Sakat ben hep ne üzgün olurum ne de aşık. Aşkım bile umudu var kavuşması ayrılığı var. Çiçeklerin fırtınaların kelebeklerin aslanların öfkelerin yalvarmalarında müziği olabilir. Ben müziğimizle yalnız boynumu bükerim. Müziğimizin verdiği üzüntü o derece yeterlidir ki bazen bizi ya intihar ya da cinayete sürükler...