Ne zaman kitap okumaktan yorulsam Nazan Bekiroğlu'na sarılıyorum. Yine öyle oldu ve Cam Irmağı Taş Gemi'ye sarıldım bu sefer.
Bir gizemli film seyredersiniz hani, filmin sonunda daha önce fark etmediğiniz bir sahnenin farklı çekimini gösterir ve gizemi çözersiniz. Bu kitap da öyle bir nevi. Farklı hikayelerden oluşuyor gibi görünüyor ama hepsi birbiriyle bağlantılı. İster bir çocuğa anlatın bu hikayeleri yani öylesine sade, ister de derin anlamlarını çözmeye çalışın yani öylesine derin ve güzel. Şiirsel bir üslup, altı çizilesi cümleler var yine, okudukça okunası gelen.
Kitabın sonunda bir zeyl var; yani ek hikaye. İsimle ateş arasında kitabının zeyliymiş sanırım. İAA okumadığım için o kısmı şimdilik okumuyorum. Ne zaman ki İAA kitabını okurum o zaman bu zeyle tekrar dönüş yaparım. Ertelemiş olsam da son kısmı Nazan Bekiroğlu'nun kitapları arasında böylesi bir bağ kurması benim çok hoşuma gitti. Bir denemesinde başka bir romanında geçen şeyleri anlattığını fark ettiğimde de büyük muamma çözmüş gibi mutlu olmuştum.
Nazan Bekiroğlu okuyun, okutun vesselam ^^
