Bu kitapta âşıkâne-sûfiyâne şiirin doğuşu, temelleri ve açılım çabaları büyük bir özen ve dikkatle incelenmeye çalışılıyor. Müellif, Ahmet Gazâlînin Sevânihinden başlayarak Attâr ve Hâfız gibi büyük sûfî yazarların eserlerindeki hikmet-i zevkînin orijinalliğini ve diğer felsefî ekollerden farklılığını gayet açık olarak sergiliyor. Fakat yazar yalnız bu iki eserle yetinmeyerek, bu iddiasını mazmunları ve kavramları mısralardan, beyitlerden, mesnevilerden örnekler getirerek geniş bir şekilde ele alıp sürdürüyor.
