Kitaba başlamadan önce çok heyecanlıydım. Sibel Eraslanın kalemini çok beğeniyorum ama bu kitap kesinlikle beklentimin altındaydı...
Betimleme ve konu olarak çok güzel. Ama yazarın diğer kitaplarına göre bana biraz sönük geldi. Doğumdan ölüme kadar bir akış beklerken kitabın içindeki başka bir olay örgüsünün içine serpiştirilmiş 40 kıssayı görmek hayal kırıklığına uğrattı.
Olay örgülerine uygun kıssalara geçiş çok iyiydi. Ama dediğim gibi ben öok başka bir şey bekliyordum...
Kitapın adı Hz Fatıma olmasına rağmen Hz. Fatımanın eş ve anne rolüne de çok iyi değinememiş yazar.
Sanki Hz Fatıma biraz daha Şii bakış açısıyla işlenmiş gibi hissettirdi. Özellikle kitabın sonuna doğru... Bunu Şiileri anlamak adına mı yaptı, yoksa kıssalar mı böyleydi bilmiyorum...