Caz: Hüznün Müziği
KolektifSözler ve Alıntılar
Hitler, insani olan her şeye karşı çıkarken, caza da tepki gösterir. Ona göre, zenciler de Yahudiler gibi, otantik Alman sanatının parçalanmasına yol açmıştır. Şöyle der bir konuşmasında:
"Aşağı ırklardan sayılan zencilere gelince, bunların sözde sanatlarının, özellikle cazın ilkel biçimleri, ne yazık ki Almanya’ya girmiştir."
Sayfa 11
“18. yüzyılda Kuzey Amerika'nın hızla sanayileşmesi, ücretli işgücü talebini arttırdı. Gelişen kapitalizm, hem üretim ilişkileri, hem de ideoloji açısından, emeğin «özgürleştirilmesini" gerektiriyordu. Öyle bir özgürlük ki, emekçi kendi emeğini kendisi satışa sunabilsin. Emekçinin toprakla, üretim araçlarıyla ve yalnızca işgücüne değil, bedenine de sahip olan efendisiyle bağları koparılmalıydı. Kısacası, emekçinin yitirecek zincirlerinden başka bir şeyi kalmamalı ve dilerse açlıktan ölme «Özgürlüğüne» sahip olmalıydı! Çünkü, güneydeki kölelik sistemi, kapitalist ilişkilerin önünde engel olmaya başlamıştı.”
Ne var ki, Hitler’in "sözde sanat" dediği caz, "en insancıl anlatım
biçimi" diye adlandırılıyor bugün.
Sayfa 12
Cazı yalnız çalmak değil, duyarak dinlemek de bir sanattır, paylaşımdır, katılımdır.
Sayfa 124Kitabı okudu
Köle Ticareti
Köle emeğine dayanan ilk ürün tütün oldu. Hemen ardından pirinç, şeker kamışı ve pamuk geldi. Giderek artan sayılarla, Afrikalılar tuzaklara düşürülerek, yakalanarak, ya da kandırılarak köle gemilerine dolduruldular ve en feci şartlarla Atlantiği aşarak Kuzey Amerika'ya götürüldüler. Bir çoğu, kendilerinden önceki kölelerin ürettiği şeker kamışından çıkarılmış melas ve rom karşılığı satılmışlardı.
Sayfa 32Kitabı okudu
Gözyaşını gösterme hakkına bile sahip değil
110 yaşındaki bir kölenin şu sözleri ilginçtir:..Tarlalarda ekip biçen köleler, öylesine hüzünlü ve uzun şarkılar söylerlerdi ki, sonunda gözyaşlarını tutamazlardı çoğu kez. Ama patron göründüğünde,
gözlerine bir şey kaçmış gibi yaparlardı. Çünkü bilirsiniz ya, patron onların böyle şeyler hissetmelerini istemezdi.
Sayfa 7Kitabı okudu
Caz şarkıcıları içinde, Armstrong'un kısık, boğuk sesinin anlatım gücü eşsizdi.
Sayfa 63Kitabı okudu