Charles Bukowski ve Yeraltı Devrimi
A. D. WinansCharles Bukowski ve Yeraltı Devrimi Gönderileri
Charles Bukowski ve Yeraltı Devrimi kitaplarını, Charles Bukowski ve Yeraltı Devrimi sözleri ve alıntılarını, Charles Bukowski ve Yeraltı Devrimi yazarlarını, Charles Bukowski ve Yeraltı Devrimi yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Kuşkusuz ki en büyük önyargı; etrafımızdaki herkesi insan sanmamızdır"
Charles Bukowski'
"En zor günümde tek başıma kahkaha atmaya başladığımdam beri kimsenin varlığına ihtiyaç duymuyorum."
Charles Bukowski'
"Kişiden kişiye değişiyorum. Çünkü kötü olan biri benim iyi yüzümü görmeyi haketmiyor"
Charles Bukowski'
İnsanlar, adaletsizliği sadece kendi başlarına gelince düşünüyorlar.
"İnsanlar adaletsizliği sadece kendi başlarına gelince düşünüyorlar."
Dünyanın sorunu, akıllı insanlar şüphelerle doluyken, aptalların özgüvenle dolu olması.
Bırak, siyasetçiler
Ki onlar, düşüncelere zehir
Ölen ağaçların dibinde çürüsünler
Söyledikleri her söz
Kesip atıyor
Hayatın tomurcuklarını
Sayfa 189Kitabı okudu
"Mucize asla pes etmez; bu yüzden o belirene kadar biz de pes etmemeliyiz."
Sayfa 153Kitabı okudu
Hank: "Onların gittiği yol benimki gibi olmalı demiyorum asla. Kendi yolları olabilir, ve benim yoluma ayak uydurabileceklerini sanmıyorum. Bu gayet normal. Kendi işlerimin çoğunu ahenksiz, rastgele yapıyorum. Burada mitoloji istemiyoruz. Bu sadece gidilecek bir yoldu, ve hâlâ yarın var."
Sayfa 134Kitabı okudu
Bir telefon görüşmesinde öğrenmiştim Hank'in klasik müziğe duyduğu sevgiyi. Konuşurken arka planda Brahms çalıyordu. Bazı insanlar, müziğin, insanın içindeki canavarı yok ettiğini söyler, fakat ben Hank'te hiçbir zaman bir canavar görmedim. Hank içmediğinde, inanılmaz derecede utangaç olabiliyordu. Konuştuğundan daha çok dinleyen biri haline geliyordu.
Sayfa 115Kitabı okudu
Hank, şiirlerini, ortalama bir insanın, herhangi birinin anlayabileceği ve hissedebileceği şekilde yazıyordu. Bu yüzden de popüler oldu. Hemingway aynısını düzyazıda yapmıştı, sonra Bukowski gelip şiirde yaptı.
Sayfa 57Kitabı okudu
"Gerçekten bir kadını kaybetmenin ne olduğunu bilmiyorsun. Jane öldüğünde," diye başladı Bukowski, "tekrar aynı kişi olmayacağımı biliyordum. Bunu satırlara dökmek çok acı verici. Kağıda dökmeye çalıştım fakat hiçbir zaman istediğim gibi olmadı. Bir daha bir kadını toprağa vermek istemiyorum."
Sayfa 42Kitabı okudu
Cafe Trieste'ye yürüdük, Bukowski burada yan yana dizilmiş masalarda oturan bir grup kadın ve erkeğe doğru ansızın şöyle demişti: "Bak şu insanlara, hepsi bir şeylerin olmasını bekliyor ama hiçbir zaman hiçbir şey olmayacak."
Sayfa 37Kitabı okudu
Birçok insan ölümü, karşısına çıkana kadar düşünmez, sanki ölümü düşünmemek, yaşanacak olanı erteleyecekmiş gibi.
Sayfa 12Kitabı okudu