Cicero’nun Devlet’i Gönderileri
Cicero’nun Devlet’i kitaplarını, Cicero’nun Devlet’i sözleri ve alıntılarını, Cicero’nun Devlet’i yazarlarını, Cicero’nun Devlet’i yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
(...)Cicero (...) Ardında bıraktığı çağlar boyunca okunmuş ve okumaya devam eden külliyatı siyaset kariyerindeki kişisel başarı ve başarısızlıkların savunmaları ve gerekçeleri ile örülüdür.(...)
Sayfa 15 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okuyor
(...)Cicero devlet tanımını halk kavramı üzerinden yapar ve devlet türlerini de bu halk tanımı üzerinden açıklar, en nihayetinde yönetim nasıl olursa olsun, yönetilecek olan halktır.(...)
Sayfa 29 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okuyor
(...)De Re Publica (...) Eserin genelinde Roma devletinin gelmiş geçmiş en iyi siyasi rejime sahip olduğunu savunan Cicero öncelikle Yunan öncüllerinden farklı bir siyasi terminolojiyi kullanarak bir devlet tanımı yapar, türlerini sıralar ve bunların birbirine dönüşme koşullarını inceler.
Sayfa 25 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okuyor
Cicero‘ya göre devlet bir halk unsuru (res populi) yani kamu varlığıdır.(...)
Sayfa 26 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okuyor
(...)Cicero (...) Platon’un deneyimlenmemiş ideal devletine karşılık, Polybius gibi, yaşadığı dönemde deneyimlenmekte olan Roma devletini ideal olarak ortaya koyar.
Sayfa 66 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okuyor
(...)Cicero genel hatlarıyla Platon ve Polybius gibi düşünerek zaman içinde her şeyin zıddına dönüşebileceğini, dolayısıyla krallığın tiranlığa, aristokrasinin oligarşiye ve demokrasinin de çete yönetimine doğru evrilebileceğini düşünür.(...)
Sayfa 66 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okuyor
Cicero, Platon, Aristoteles ve Polybius’un da üzerinde durduğu bilinen, deneyimlenmiş üç devlet türünü analiz edip niçin üçünün de ideal bir devlet olmadığını tek tek gerekçelendirir.(...)
Sayfa 65 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okuyor
Cicero devletin elden ele dolaştırılan bir top gibi olduğunu düşünür(...)
Sayfa 65 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okuyor
Monarşi tiranlığa, aristokrasi oligarşiye dönüşür, demokrasi ise başka bir isim almasa da kendi içinde bozulur.
Timokrasi… şan ve şeref arayan insanın devleti
Akılla çatışan öfke bir tür zihin ayaklanmasıdır. Bastırma aracı yargıdır. Yargı egemen olduğunda şehvete, öfkeye ve korkuya yer olmaz.
Bilge kendisine öyle yeter ki, yapabilirse de, arkadaşsız kalmayı istemez.
Bir insanın başka bir insana geçici ve az yardımından ziyade, bizzat iyilik yapması hedef olarak gösterilmiş olur.
Platon demokrasinin ve oligarşinin yıkılışlarını birbirine benzetir: Nasıl ki oligarşiyi kuran da, yıkan da aşırı zenginlik arzusuysa, aynı şekilde demokrasiyi kurup yıkan da ondaki en büyük arzu yani özgürlük arzusudur.