Cinsellik ve Korku
Pascal QuignardCinsellik ve Korku Gönderileri
Cinsellik ve Korku kitaplarını, Cinsellik ve Korku sözleri ve alıntılarını, Cinsellik ve Korku yazarlarını, Cinsellik ve Korku yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Sofra, uyku, arzu, işte içinde dönüp durduğumuz döngü.
Seneca şöyle yazar: "İnsan, hayvanların en huysuzudur "
Sanat, her zaman arzuyu yeğler. Sanat, yok edilemez arzudur. Doyumsuz arzudur, iğrenmesiz iştahtır, ölümsüz yaşamdır.
İnsanlar, katlanılması olanaksız bir uyarılmayı yatıştırma peşinde koşmaz. Ulaşmak istedikleri şey, uyarılmayı yatıştırmak değildir. Aşk ediminde aranan şey, hiçbir biçimde, yani yaşamdan tiksinme değildir. Tüm imgeleri, resimleri, sinemaları, fantasmaları yakıp kavuran sinirsel şenlik ateşidir. Dipsiz kuyunun ele geçirilmesidir. Arzudan önce var olan o bilinmeyen şeye sahip olmaktır.
Erkekler ve kadınlar boşalmadan sonra yorgun ve unutkandırlar. İçlerinde sakladıkları en değerli şeyin küçük bir bölümünü dışarı atmışlardır. Yaşamın özünü salgılamışlardır; ne var ki bunu, yıkanıp temizlenmesi gereken bir kir gibi görürler, çünkü bunun kendilerini gizemli bir biçimde kirlettiğini düşünürler. tiksinme, doygunluk dönemi, doyurucu bir birleşmenin, zevkin birdenbire terk edip yalnızca izleriyle baş başa bıraktığı bedenler üzerindeki gölgesinden başka bir şey değildir. Çünkü cinsel birleşme, insan yaşamını canlandıran edimlerin doruğudur, o doruktan iniş de küçük bir ölüm.
"Hiç doğmamış olmanın iyi bir şey olduğunu düşünüyorum; ne var ki bir kez doğunca, ölümün kapılarını bir an önce aşmak için acelede eden bedeni ..."
Egemenliklerini dayatan, göklerdeki tanrılar, imparatorlukların başındaki despotlar, aile babaları değildir. Ana babalarını isteyen çocuklardır.
İnsan, kendi arzusuna kök salmıştır; süt bebeğinin olgun insanın kendi tarihsel çocukluğuna, birey oluşun sevgi dolu bireye, yaşamın evrene, mevsimlere, kalp atışlarının ritmine, biyolojik çevriminin ritmine, gelgit olaylarına, bizi aydınlatan yıldızlara ait oluşuna kök saldığı gibi, kök salmıştır.
Solon şöyle diyordu:
"Hiç kimse yaşamının son ânı gelmeden mutlu olduğunu söyleyemez." Epikuros şöyle demişti:
"Her insan, varlığının (doruğundaki) mutlak bir ânında sahip olduğu mutluluğa şükretmelidir."
Romalılar şöyle demişlerdi:
"Yaşanan her an en yüce andır."
Cinsel zevki tatmayan insan, kendini tüketecek hastalığı kendi yaratır. Bunalım, diye ekler ikisi de, kendi üzerine dönen ve kendini zehirleyen cinsel libidodan başka bir şey değildir.