Çocuk Kalbi
Edmondo De AmicisÇocuk Kalbi Gönderileri
Çocuk Kalbi kitaplarını, Çocuk Kalbi sözleri ve alıntılarını, Çocuk Kalbi yazarlarını, Çocuk Kalbi yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yarınını bile göremeyen biz insanlar için gurur ve cimrilik ne anlamsız bir duygu!
Cengiz Öğretmenim... Seni hiçbir zaman unutmadım.
‘Benim zavallı bayan öğretmenim! Bana karşı ne kadar da iyi idi, ne kadar sabırlıydı ve kendini yıpratırcasına uğraşan bir öğretmendi. Kitaplığındaki birkaç kitabı öğrencilerine bırakmış, kimine bir hokka, kimi ne bir levha, kısaca nesi varsa çocuklara dağıtmıştı.
Ölümünden iki gün önce, çok küçüklerin cenazesine gelip de ağlamamaları için, müdüre rica etmiş.
Çok iyilik eden, iyilik duygularını kalplerimize sindi ren ve çok acı çektikten sonra ölen zavallı bayan öğretmenim! Şimdi karanlık toprak altında yapayalnızsın ama kalplerimizde daima yaşayacaksın!
Çocukluk çağımın tatlı ve acıklı bir anısı olan sevgili dost elveda sonsuzluğa kadar elveda!..’
‘...ilerde dostlarından ayrılacak olsan bile, onları unutmamaya şimdiden karar ver!..
... Kırk yıl sonra, bir tren istasyonundan geçerken, üzeri simsiyah makineci elbisesiyle eski dostun Garrone'yi tanıdığın zaman -sana söz verdirmeyi gerekli görmüyorum- inanıyorum ki, onun boynuna atılacak ve hatta Krallık ileri gelenlerinden bulunsan bile, dostunu kucaklamakta bir an bile duraksamayacaksın. -Baban.’
ben de kendi ödevlerime böyle bakıyorum.
Sonra birden neşeli bir sesle: "Bakınız size aklınızdan geçmeyen bir şey göstereceğim." diyerek kalktı, masasına yaklaştı; kurdelelere bağlanmış, birçok küçük paketle dolu bir çekmece açtı. Her birinin üzerinde bir tarih vardı. Biraz aradıktan sonra bir tanesini açtı ve kağıtları karıştırdı; sararmış bir sayfayı çekip babama uzattı. Bu babamın kırk yıl önce yazmış olduğu ödevlerden biriydi. Başta "Alberto Bottini -3 Nisan 1838- Dilbilgisi Ödevi" kelimeleri okunuyordu.’
"Bugün kendimi çok neşeli ve mutlu hissediyorum anneciğim. Sebebi nedir sence?" dedim. Annem gülümsedi:
"Hava çok güzel de ondan. Bir de insanın kalbi herkese karşı sevgi ve saygı ile dolu olursa, kendini hep neşeli ve mutlu hisseder."
‘Çalışmanın işaretleri kir değildir. Bunlar kireç, vernik, toz ve daha bilmem ne olabilir. Fakat pislik olamaz. Çalışmak hiçbir zaman kirletmez!. . "
‘İşten gelen bir işçiye, sakın pis deme. Elbisesinde çalışmasının izleri var demelisin. Bunu aklında tut ve küçük duvarcıyı sev. Çünkü o, senin arkadaşın, aynı zamanda bir işçinin oğludur.’
Odun tüccarının oğlu Coretti, kesin bir dille diyordu ki; "Garoffi, annesinin yaşamını kurtaracağını bilse bile, pullarını vermez.’ Babam böyle düşünmüyor. "Bir yargıya varabilmek için acele etmemeli." diyor. "Evet, o ticareti seviyor; fakat bu temiz bir kalp taşımayı önlemez ki!"
ben hiç unutmadım.
‘...Bazı öğrenciler, yıl sonu gelip de tatile başlayınca öğretmenini unutur. Sokakta rastlarsınız, "Şimdi koşup beni kucaklayacak." dersiniz; ama o başını çevirip tanımazdan gelir. Bir sene emek verdiğim, kendi çocuğum gibi sevdiğim bir öğrencinin nankörlük yapması beni çok üzer. "
Yatakta yatan kardeşimin başını okşadı.
"Sen öyle yapmayacaksın, öğretmenini unutmayacaksın değil mi güzelim?" dedi.’
Selçuk Öğretmenim, Cengiz Öğretmenim...
‘Dışarı çıkarken, "Hoşçakal Enrico, be ni unutma! " diye seslendi.
‘Güle güle benim sevgili öğretmenim! Sizi asla unutmayacağım. Büyüdüğüm zaman da sizi hatırlayacağım ve ziyaretinize geleceğim. Ne zaman bir okulun yanından geçsem sizi hatırlayacağım. Sizin yanınızda geçen o güzel iki yılımı hatırlayacağım. Sizden ne kadar çok şey öğrendim ben o sınıfta. Ne kadar yorgun olsanız da öğrencilerinize birşeyler öğretmek için nasıl sabırla ders anlattığınızı hatırlayacağım. Bize bakarken gözlerinizin nasıl sevgiyle parladığını hatırlayacağım. Derslerimizde başarılı olunca bizimle birlikte sevindiğinizi, başımıza bir şey geldiğinde bizimle birlikte üzüldüğünüzü hiç unutmayacağım sevgili öğretmenim!’
Beni o zamanlarıma götürmesi için 18 yıl sonra yeniden okuyorum.
‘Dinleyin çocuklarım! Önümüzde birlikte geçirece ğimiz koca bir yıl var. Onu iyi geçirmek için hepimiz iyi olmaya çalışalım. Benim ailem yok. Yalnız yaşayan bir insanım. Sizler hepiniz benim çocuklarımsınız. Geçen yıla kadar bir annem vardı fakat o da öldü. Büsbütün yalnız kaldım. Dünyada sizden başka düşüneceğim, sizden başka seveceğim kimsem yok. Sizler benim evlatlarım gibi olmalısınız. Ben sizi seveceğim çocuk larım, sizler de beni sevmelisiniz. Kimseye ceza ver mek istemem fakat siz de bana iyi kalpli çocuklar ol duğunuzu kanıtlayın. Okulumuzu bir aile ortamı haline getirelim. Ben de sizleri yetiştirerek çocuklarım gibi hepinizle gurur duyayım. Bana cevap vermenizi bekle miyorum. Çünkü eminim ki hepiniz içinizden 'evet' de diniz. Sizlere şimdiden teşekkür ediyorum.’
"Sınıf arkadaşlarımı, sıramı, bahçeyi, o yolları yeniden görmek, bu zaman içerisinde olup bitenleri öğrenmek, bir yıl uzak kalmış gibi hissettiğim defter ve kitaplarımın başına geçmek için sabırsızlanıyorum!"
Nilüfer yayınlarıKitabı okudu