Roman, Torino’da 11 yaşındaki bir ilkokul öğrencisi olan Enrico Bottini’nin, işçi sınıfı kökenli sınıf arkadaşlarıyla çevrili üst sınıf bir geçmişe sahip olduğunu söylediği gibi bir günlük şeklinde yazılmıştır. Tüm kronolojik ayar, 1881-82 üçüncü sınıf sezonuna tekabül ediyor (Enrico, İtalya kralı II. , 1882’de oldu).
Enrico’nun ebeveynleri ve ablası Silvia, günlüğünde yazıldığı gibi onunla etkileşim halindedir. Ona İtalyan eyaletlerinde rol model olarak görülmesi gereken birkaç farklı çocuk öyküsünü ele alan ev ödevi veren öğretmeninin yanı sıra – bu öyküler daha sonra Enrico onları okurken geldiği için kitapta verilmektedir. Her hikaye farklı bir ahlaki değer etrafında dönüyor, en önemlileri ihtiyaç sahiplerine yardım etmek, aileye ve arkadaşlara büyük sevgi ve saygı duymak ve vatanseverlik. Bunlara “Aylık Hikayeler” denir ve her okul ayının sonunda işlenir.
Çocuk Kalbi yıllar sonra okuyunca da o naçizane saf, temiz duygularıyla tuttuğu günlük o günlere götürüyor sanki. Çocuklarımızın okuduğu ya da okuyacakları kitapları da bi elden geçirmek gerek diye düşünüyorum.
