Coğrafyadan Vatana
Remzi Oğuz ArıkEn Beğenilen Coğrafyadan Vatana Sözleri ve Alıntıları
En Beğenilen Coğrafyadan Vatana sözleri ve alıntılarını, en beğenilen Coğrafyadan Vatana kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Tarihimizin öğrettiği ilk hakikat, bu vatanı kurmanın kolay olmamış bulunduğudur. Üstünde bugün seleserpe gezdiğimiz bu topraklar, "Vatanımız" olabilmek için Türkmen, yetiştirdiği en seçme yiğitleri, en sevdiği, üstüne titrediği zekaları, dokuz yüz yıldır buralarda eritmiş, buralara akıtmış bulunuyor. Türk illeri dört yandan, ille Bizans, Adalar, Ermenistan, Gürcistan yanından düşman illerin içine girmişti. Buralarda kılıca kılıçla, baskına baskınla, akına akınla karşı koymak gerekiyordu; her an tetik davranmak, tedbirli olmak, yiğit kalmak şart oluyordu. Hayat, bundan ötürü çetin, ateşli fakat kahramanca kurulup gidiyordu. Şüphe yok: Karşılarındaki düşman da böyle idi. Birbirlerine karşı bile gaddar, zalim olmak vasıfları da üste kalıyordu. Bu itibarla Türkmenlerin durumu çok zordu; her an geldiklere yere atılabilirlerdi. Ama işte öyle olmadı; en çetin şartları bile yenebildik ve bu toprakları, yekpare vatan haline soktuk.
Bir kere vatan Türk vatanı, devlet Türk devleti, millet Türk milletidir. Bu basit gibi görünen gerçekleri içimizde duymak, dilimizde söylemek için 900 yıl beklediğimizi düşününüz: O zaman basit gerçeklerin ne kadar büyük nimetler olduğunu anlarsınız. Bu merhalede milliyetçiliğimiz bütün açıklığı ile Anavatana yönelmiştir.
Karadeniz kıyısındasınız... Yemyeşil bir fındıklıktan eşsiz bir denize dalmışsınızdır. Yanıbaşınızda konuşulduğunu işitirsiniz... Sizden bahsediliyor... "Adana'dan.. Yabancı!.." dendiğini duyuyorsunuz.
Şaşırıyor, irkiliyor ve "Ben mi? Ben mi? Yabancı? Ben ha? Yahu çıldırdınız mı? Şu fındıklıkların dibini eşeleseniz, birkaç yüzyıllık Farsak kemiği bulursunuz..." diye haykıracağınız geliyor. Fakat neye yarar? Sesiniz dalgaların, fındık hışıltılarının arasında kaybolup gidecektir.
Bu vatanı, olduğu gibi; onun halkını, gençliğini, olduğu gibi, tarihimizi, kültürümüzü, çevremizdeki muzdarip, arayan insanlığı seviyoruz. Bu sevgi, hareket noktamız olan şeylere bakışımızın düzenleyicisi, ölçüsüdür. Nefretlerimiz, tepkilerimiz -bir madalyanın öbür yüzü gibi- bu sevginin neticesi ve bu sevgiden sonradır.
İradesini yitiren topluluklarda, yalan ve riya o kadar kökleşir ki, bu iki zehirden onu ayırınca topluluğun -adeta- müdafasız kaldığını görürsünüz.
