"Okuldayken aynı sıralarda oturmazdık, ama sıcak bahar günlerinde sınıfta uzun tartışmalardan sonra pencere açıldığında, hemen arkasındaki kara tahtanın karasıdan aynalaşan camın içinde yansıyan yüzünü şimdiki gibi seyrederdim."
Filmi seyredin, dokunuyorsa size, kalbinize dokunuyorsa o kadarla yetinin. O güzel bir şey. Ama didiklediğiniz zaman filmi bozarsınız. O şey kalmaz sizde, tadı kalmaz.
Sayfa 131 - Metis Yayınları, Lütfi Ömer Akad ile Söyleşi