Dalın koptuğu yerde açılmış dikenli gövdesine baktı ağacın.Kırık dalın toprağa huzurla uzanışına.Ağaçlar ne güzel;gömmüyorlardı ölülerini,yanı başlarında toprağa veriyorlardı.İnsan kurtulmaya çalışıyordu ölüden hemen.Çünkü insanda kokacak bir şey vardı...O kokuya dayanabilse ah, Allah'ı belki işte tam o zaman bulacaktı.Hesapları nasıl yapıyor anlayacaktı.