Cumartesi Yalnızlığı
Selim İleriCumartesi Yalnızlığı Sözleri ve Alıntıları
Cumartesi Yalnızlığı sözleri ve alıntılarını, Cumartesi Yalnızlığı kitap alıntılarını, Cumartesi Yalnızlığı en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Fakat artık odalardaki eşyayı yadırgamaya başlamıştım. İnen akşamın alacası onlara bilmediğim bir hareket kazandırmıştı.
''İnsanların birbirine yavaş yavaş kalbini açması ne güzel şey...''
Sayfa 150Kitabı okudu
Yeterince çekmiş miydim acıyı, sahiden kahrolmuş, başkaları için kendimi feda etmiş miydim! Yaşamak kaygımda güzel bir ülkü hiç söz konusu olmuş muydu?
Sayfa 143Kitabı okudu
''Bundan sonra devleşmek isteyen cücelerin kanlı ihtiraslarına şahit olacağız. Her şeyi kendi emellerine kurban edecekler. Azıcık duygu sahibi bir insan bile yok olacak! Hepimiz yavaş yavaş yok olacağız. Bizleri hiç kimse anmayacak. Zaten artık anlamlı hiçbir şey yapamayacağız.''
Sayfa 133Kitabı okudu
''Hayır, hiçbir zaman büyük bir saadet duymadım, ne mesleğimde ne hayatımda. Her şeyi çabucak yaşadım ve bitirdim. Şimdi sadece ayakta kalmak zorundayım.''
''Hanımefendi...'' diye kekeledim.
''Bir şey söylemeyiniz. Gördükleriniz değil, sakın öyle düşünmeyin. Fakat hiçbirini ben kendim seçmedim.''
Galiba sesi titredi.
''...Fakat kimseden yardım talep etmiyorum.''
Sayfa 133Kitabı okudu
İşte bütün düş kırıklıklarını acı kahkahalara dönüştürmüştü; işte sayısız çelişkiyi daima ölümcül bir yumuşaklıkla törpülemekteydi; sükunetinde doğayı altüst etmiş bir kasırga sonrasının izlerini görmek mümkündü.
Sayfa 132Kitabı okudu
''Sanatkarlar böyle aç bırakılırken, kimbilir sen ne haldesin?'' demişti. ''Nasıl geçiniyorsun, nerde barınırsın!''
Dili tutulmuştu kızcağızın; soruları yanıtlayamadı bile. Önüne baktı; küçük elleri titrekti.
Sayfa 124Kitabı okudu
Nedense kendi sevgisizliğimden hala ürkmüyormuşum, nedene sanat metaları yetiyormuş bana, nedense uyanır uyanmaz ağlayacakmışım. Çok ağlayacakmışım ve daha da kötüsü, bu gözyaşları bile yapay olacakmış, dünyanın en kötü İbsen oyuncusu gibi.
Sayfa 116Kitabı okudu
Bu yaz bin bir imgeyle yüklüyüm.
Sayfa 112Kitabı okudu
İnsanlar vardı, otların ya da balıkların çeşitlerini bilirlerdi; o cümle özlemlerin, cüme ayrılıkların.
Sayfa 57Kitabı okudu
Her yazı,gerçekliğini yalnızca ve ancak bir acıda buluyorsa...
Sayfa 110
Dünya karanlık mı ne,bütün insanlar da böyle mutsuz mu?
Sayfa 93
Kimi dostlukların bir gün ansızın biteceğinden, bitebileceğinden ne kadar çok korktuğumu anlatmıştım.Şimdi hiç korkmuyorum dostlukların sona ermesinden.Artık her şeye başka bir insan gibi yaklaşıyorum.
Sayfa 110Kitabı okudu
Az uzağımızdaki fabrikada greve giriyorlar. (Ben, gözyaşlarımı satmaya koyuluyorum.) Her zaman ürktüğüm işçileri bir duvar dibinden gözetliyorum. Her zaman ürkeceğim onlardan. Çünkü tanımıyorum. Şimdi grevlerini kutsal, eskil bir tören gibi büyü ve oyuna dönüştürüyorlar (fakat kim bilir... yarın sınıf atlamaya çalışacaklar).
Sayfa 113 - Doğan KitapKitabı okudu