Dağın Gölgesindeki Yüzler Sözleri ve Alıntıları
Dağın Gölgesindeki Yüzler sözleri ve alıntılarını, Dağın Gölgesindeki Yüzler kitap alıntılarını, Dağın Gölgesindeki Yüzler en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bir biçimde geçmişimizi hep belleğimizde taşıyorduk.
Sayfa 169Kitabı okudu
Beyazlık bazen çirkinlikleri örtse de, karlı soğuk kış mevsimi ölümleri daha da acıklı kılıyordu.
Sayfa 32Kitabı okudu
Dile gelen acılar paylaşılan türdendi. Kuytularda saklananlar ise, dilsiz ve ölümcüldü.
Bir biçimde geçmişimizi hep belleğimizde taşıyorduk.
Sayfa 169Kitabı okudu
Ben de sıradan bir ademin yalınlığında yolculuk ederken, edimim ne olursa olsun, bu gizemli alemin zerresi olarak, kelebekler gibi geçici olduğumu derinden duyumsuyorum...
Yoksa insanoğlunun düşleri, rüyaları aşan yıkıcılığına, zulmüne, devası erime varmayan kan güdücülüğüne, sevgisizliğin nefrete dönüştüğü insanlık alemine nasıl dayanabilirdim?
Sayfa 5 - Hayykitap
On yaşında babasız kalması, iki evlilikten sonra baba evine dönmesi, zorlu çalışma koşulları Hatun’u haddinden fazla sert, hırçın, bazen de acımasız kılmıştı. Üstelik sırtladığı her yük, daima gücünü katbekat aşan cinsten olmuştu. Bu insanüstü gayret ve beceri toplum içinde ona büyük bir saygınlık kazandırmış, kazanımları, kendine olan sonsuz güveni onu diri tutmuş olsa da karanlık basıp yatağa girdiğinde boşlukta debelenen yaralı ruhuna, bedenine bunların hiçbiri derman olmuyordu. O, hep tek başına ve yalnızdı.
Sayfa 99
Beyazlık bazen çirkinlikleri örtse de, karlı soğuk kış mevsimi ölümleri daha da acıklı kılıyordu
Sayfa 32Kitabı okudu
Aslında kadınların dünyasında beğenilme, arzu edilme, tahrik etme içgüdüsünün olması, yaratılışlarının ana damarıydı. Ama insanoğlunun kurduğu düzende bu doğal oluşum en büyük günah sayılıyordu.
Sayfa 21 - Hayykitap
En büyük armağan: ölüm...
Bana gelince, yaratıcının bahşettiği yaşam serüvenini güzel ve anlamlı bir yolculukla sonlandırmayı umut ediyorum. Ki kanımca bu alemde bize sunulan en büyük armağandır...
Sayfa 6 - Hayykitap
Nedenini bilmiyorum ama mezarın başında yalnızca birkaç kişinin bulunması beni çok etkilemişti. Masum çocukların yolculuğu büyüklerin ölümünden daha önemsiz olabilir miydi?
Sayfa 32Kitabı okudu
Dile gelen acılar paylaşılan türdendi. Kuytulara saklananlar ise dilsiz ve ölümcüldü.
Çocukluk binbir düşle yüklüydü ve bitmemeliydi...
O da her anne gibi bütün hayatını tek serveti olarak gördüğü çocuklarına adamıştı.
Sayfa 23Kitabı okudu
Dünya sınavı çetindi. Bilip duyumsadıkları sır değildi. Onlar dillendirmese de ruhları, söz geçiremedikleri örtük bedenleri, incinmeyecek yalın özlemlere hasretlik çekiyordu...
Oysa insanoğlunun özlemleri ortaktı.
Beyazlık bazen çirkinlikleri örtsede, karlı soğuk kış mevsimi ölümleri daha da acıklı kılıyordu.
Sayfa 32Kitabı okudu