Sabitlenmiş gönderi
Gönül kimi severse güzel odur...
Ak doya doya yaşamın içine,
Al gönlünce gönlüne yakın olanı... 🍀
Okur Takip Önerileri
Ama insan insanlığını kaybetmiştir maalesef. İnsan kim olduğunu unutmuştur...
Direnme, bırak gelsin, izle, geçip gitsin...
Anın içine girmek mi?
Evet. Yaşam anlardan oluşur, anlarda yaşanır. Ya o an ile bir, onun içinde yerini almış, onu yaşayan ve deneyımleyen bilinçsin ya da ona direnen, karşı koyan, ayrı olmaya çalışansın. O zaman yaşamda olamazsın. İçinde olmadığın bir şeyi yaşayamazsın. Var olamazsın...
Kabul etmek demek' Aman ne güzel' demek değil, o an önündeki ne ise onunla barış içinde olmandır. Direnmemektir. Reddermemektir...
Ve aşk kendi tamlığını hissetmeden yaşanamaz...
Bu yaşamı, bu her gün biraz daha oyuğa dönüşen kadını istemiyorum...
Ama izin verseydi, iyileşirdi sevgimle...
İnsan çok değerliydi. Değerini bilip, değeri yaşama geri vermeli ve tekrar değer almalıydı...
Kalite her zaman kendini ortaya koyduğu işe yansıtır...
Mesele bir şey olmak değil; mesele sen olmayan her şeyden soyunup, en başta sende 'Ol!' denmiş olanı yaşamaktır...
Nasıl aşka ihtiyaç duymaz bir kadın? Aşk olmadan nasıl yaşar? Ama yaşıyordu işte. Hem de kraliçe gibi..
Düşünmek, var olabılmek ile olur ancak. Sen var mısın?
Oysa mühim olan değişmeyeni bulabılmekti...