Das Kleine Madchen Mit Den Schwefelhölzern Stufe
Hans Christian AndersenÖne Çıkan Das Kleine Madchen Mit Den Schwefelhölzern Stufe Gönderileri
Öne Çıkan Das Kleine Madchen Mit Den Schwefelhölzern Stufe kitaplarını, öne çıkan Das Kleine Madchen Mit Den Schwefelhölzern Stufe sözleri ve alıntılarını, öne çıkan Das Kleine Madchen Mit Den Schwefelhölzern Stufe yazarlarını, öne çıkan Das Kleine Madchen Mit Den Schwefelhölzern Stufe yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Isınmak istemiş!” dedi herkes. Ama onun ne güzel şeyler gördüğünü, kibrit alevinde ne düşler gördüğünü kimseler bilemezlerdi ki.
O soğuk sabahta, o köşede oturup
kalmıştı, yanakları pembe pembeydi,
dudaklarında bir gülümseme vardı,
ölmüştü, bitmiş yılın son gecesinde
donup ölmüştü. Kibritlerin bir paketi
tükenmişti aşağı yukarı. Görenler,
"Isınmak istemiş" dediler. Gördüğü çok
güzel şeyleri, yeni yıla büyükannesiyle
birlikte, ne büyük bir sevinçle girdiğini
kimsecikler bilemedi...
İyi bir kalpte kibre ve gösterişe yer yoktur.
Her yıldız kaydığında yeryüzünden biri onun yerine geçer.
Büyükannesi "Bir yıldız düştü mü bir insanın ruhu gökyüzüne yükselir" demişti.
Sabahın erken saatlerinde sokaktan geçenler küçük kızı bir evin köşesinde otururken gördüler. Al al olmuş yanakları ve dudaklarında bir gülümsemeyle, yılın son gecesinde çok üşümüştü titriyordu. Yeni yılın ilk sabahı, onun küçük bedeni üzerine doğdu; hemen hemen hepsi yanmış bir tomar kibritle orada öylece oturuyordu zavallıcık. “Isınmak istemiş!” dedi herkes. Ama onun ne güzel şeyler gördüğünü, kibrit alevinde ne düşler gördüğünü kimseler bilemezlerdi ki.
"O vakitler mutluluğun değerini nasıl bilmedim?"
ve bazen gözden yaş akmaz, kalp ağlar sessizce...
Artık ne soğuk varmış, ne de açlık onun için.