Dedem Hz. Muhammed (asm)
Nuriye ÇeleğenDedem Hz. Muhammed (asm) Gönderileri
Dedem Hz. Muhammed (asm) kitaplarını, Dedem Hz. Muhammed (asm) sözleri ve alıntılarını, Dedem Hz. Muhammed (asm) yazarlarını, Dedem Hz. Muhammed (asm) yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Medine'de ayrılık vakti.
Medine,sızı gibi hüzünlü bir ağıt...
Medine, ıslak bir mendil gibi yekpare gözyaşı...
Varlık "Ya Muhammed (ASM)!."Diye ağlıyor.Dudaklarımızda hiç düşmeyecek hasretli bı işim.Varlığın soluğu kesilmiş.Her gülme yavan olcak artık.Asr_ ı saadet bitti. Dünya hasret çölü .kâinat çadırının direği söküldü.Dünya pılını pırtısını toplamaya başladı.Kıyametin çırası ilk o akşam yandı.
Sayfa 256Kitabı okudu
Arş perdelerini kaldırmıştı.
Dedem gidiyordu.
Ah dedem!
Peygamber dedem!
Âlemlerin efendisi mübarek dedem!
Sayfa 251Kitabı okudu
"Bağış ve ihsanlarınızla çocuklarınıza eşit davranın.Eğer ben birini üstün tutucak olsaydım, kızları üstün tutardım."
HZ MUHAMMED (S.A.V)
Sayfa 194Kitabı okudu
"Bir kimse beni ,bu iki oğlum Hasan ve Hüseyin'i ve bunların babasını ve anasını severse kıyamet günü benimle beraber bulunucak."
HZ MUHAMMED (S.A.V)
Sayfa 143Kitabı okudu
"Yumuşaklığın süslemediği , sertliğin lekelemediği hiç birşey yoktur."
HZ MUHAMMED (S.A.V)
Sayfa 134Kitabı okudu
"Yorgun bir günün bitiminde eve gelip Fatıma'nın yüzüne baktığımda bütün gamım kederim yok olur,gider."
Hz Ali (r.a)
Sayfa 83Kitabı okudu
"Faniden vazgeçmeyen bakiye kavuşamaz."
Hz Ali (r.a)
Sayfa 67Kitabı okudu
Evimizde Muhammedî (ASM) bir kandil asılı dururdu.Onu kimi zaman babam kimi zaman annem söz çırasıyla yakardı. Küçük Dünyam ışırdı .Ne zaman söz dedeme düşse gürül gürül bi salavat akardı.Ruhum salavatla yunardı.
"Allahümme Salli ala seyyidina Muhammed"
Sayfa 13Kitabı okudu
Kapının açılışından bilirdim.kokusuyla gelirdi.Toprak odamız gül kokardı.gülümserdi.Işıl ışıl bakardı.Şefkat dolu bir ses ruhumu tutardı.Nasıl da sevinir,sevgisiyle kanatlanırdım.
"Küçük adam nerede?"
Bu sesi her duyduğumda birden büyürdü çocuk yüreğim.Büyürdü de Medine'ye sığmazdı.
Koşarak atılırdım kucağına.Kucak , çocuk için en muhkem bir sığınaktı.
Dedemin kollarında güçlenirdim.Gül ile karanfil kokusu birbirine karışırdı...
Dünyanın eteği iki uçluydu. Birini topladım derken biri yere düşerdi.
Herkes birbirinin ayıbını araştırırken sen kendi ayıplarını ara.
Kim bilir hangi bayram hangi acının içinde saklıydı. Belki de her musibet bir bayram şekeri, bir nefis kurbanıydı...
Dünyayı kazanmak için nasıl gündüz çalışılırsa, kabri nurlandırmak için de gece çalışılırdı.
Küsmek nefis huyu idi. İnsan nefsi kadar küserdi. Nefsi kadar kırılgan olurdu, olaylar onu nefsi kadar üzerdi.
Allah'ın kulunu kimseye bırakmamasının adı mıydı yalnızlık?