Deniz Feneri
Virginia WoolfDeniz Feneri Gönderileri
Deniz Feneri kitaplarını, Deniz Feneri sözleri ve alıntılarını, Deniz Feneri yazarlarını, Deniz Feneri yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Dünyadaki usulleri ezbere bilemez miydik? Ne bir kılavuz vardı ne bir sığınak, fakat her şey mucizeydi ve bir kulenin tepesinden kendini boşluğa mı bırakıyordu insan?
Sayfa 201Kitabı okudu
Fakat daha azgın bir denizdeyim
Kendimden daha derin girdaplara çeken.
Sayfa 186Kitabı okudu
Ancak zihnini tuvalden uzaklaştırıp tasarılarda bulunmak ile fiilen fırçayı eline alıp ilk darbeyi vurmak arasında dünya kadar fark vardı.
Sayfa 176Kitabı okudu
İşte, hepimizin yaşadığı hayatlar, yaşanacak bütün hayatlar
Dolu olacak ağaçlarla, değişen yapraklarla.
Sayfa 124Kitabı okudu
İnsanları takip etmenin imkansız olduğu, buna rağmen insanların gidişinin onları seyredenleri ürperttiği, bir geminin arkasından ufukta kaybolana kadar nasıl bakılıyorsa, insanların aynı şekilde gidenleri izlemeye çalıştıkları o acayip sahipsiz topraklara sürüklenişini takip etti.
Sayfa 95Kitabı okudu
..bulutların hareket ettiğini, ağaçların eğildiğini gördükçe, insanların birer birer yaşadığı fakat birbirinden ayrı küçücük şeylerden meydana gelen hayatın, sahile vuran dalgalar gibi kıvrılıp kabardıktan sonra toplanarak bir bütüne dönüşmesine benzediğini hissetmesiydi.
Sayfa 56Kitabı okudu
Bugünlerde sık sık eksikliğini duyduğu şey buydu - düşünmek, hatta hiç düşünmemek. Sessizce durmak bir başına kalmak. Varoluşu, yaptıkları, açıkyürekliliği, parıltıları, sesi, hepsi buhar oluyordu ve ağırbaşlı bir halde kendine çekiliyor, karanlığa sallanan bir kama gibi kendine, başkalarının göremeyeceği bir haline dönüyordu.
Sayfa 72Kitabı okudu
Onun görüşünce, dünya sıradan insanlar için vardı; sanatlar insan hayatının üstüne dökülen sostan ibaretti, hayatın kendisini ifade etmiyordu.
Sayfa 52Kitabı okudu
İşte onun okuyuşunu seyrediyordu. Okurken ne kadar huzurluydu.
Sayfa 135Kitabı okudu
- dünyanın güzelliğine bağlılık yemini ediyor diye kim suçlayabilirdi onu?
Sayfa 45Kitabı okudu
İnsanın düşünmeye de hissetmeye de mecal bulamadığı zamanlar olurdu. Fakat hem düşünemiyor hem hissedemiyorsa da insan nerede olurdu acaba?
Sayfa 215Kitabı okudu
Deniz Feneri o zamanlar gümüşi renkte, sisler içinde parıldayan, akşamları aniden açılıp usulca bakan sarı gözlü bir kuleydi. Şimdiyse -
James Deniz Fenerine baktı. Beyaza boyalı kayaları, sade ve dik kuleyi görebiliyordu; fenere siyah ve beyaz çizgiler çekildiğini görebiliyordu; içindeki pencereleri görebiliyordu; hatta kayaların üstüne kurusun diye bırakılmış çamaşırları görebiliyordu. Deniz Feneri bu muydu, bu kadar mıydı yani?
Hayır, diğeri de Deniz Feneriydi. Zira hiçbir şey basitçe tek bir şey olamazdı. Diğeri de Deniz Feneriydi.
Sayfa 207Kitabı okudu
İnsanın kendini güvende hissedebileceği bir yer yok muydu?
Sayfa 200Kitabı okudu
İnsan yürüdükçe yürüyor, nihayetinde denizin ortasında ufacık bir tahta parçasında yapayalnız kalmış duygusunu hissedene kadar ilerliyordu.
Sayfa 192Kitabı okudu