Yine bir Jack London klasiği ile inceleme yazıma başlamak istiyorum. Bazı yazarlar hiç şaşırtmaz gerçekten. London da benim için o yazarlardan biri. Harika bir romanı daha önce okumadığıma pişman ettirdi yine.
İnsanlığın iki ucu. İdealist bir entelektüel ile, vahşi bir maddeci. Yaşam mücadelesi, hırs, felsefe, ve dahası London kitaplarının temel yapı taşı. Harika gözlem yeteneği ile, olayların içinde olmanızı sağlayan bu yazar, mükemmel betimlemeleri ve psiko analizleri ile sizi içene çekiyor adeta.
Kitabın baş karakteri Van Wayde’nin bir deniz kazası sonucunda fok avcıları tarafından kurtarılması ile Hayalet isimli bu gemide gerçek hayat mücadelesi başlamış oluyor. Vahşetin tüm yüzünü,
insanların acımazlığını gösterirken bi yandan da hayat hakkındaki iki zıt görüşün kavgasını edebiyatın o mükemmel kalemini kullanarak anlatıyor.
Kitabın bir diğer ana karakteri materyalistliği temsil eden Kurt Larsen. Acımasız, çıkarcı, hırslı ve maddeci. Ama bir o kadar da özgün bir karakter. Zaten kitaba da adını veriyor. Acımasızlığını
sevmesem de en sevdiğim kötü karakterler listesine girdi.
Martin Eden’le yaşadığım o harika deneyim, Deniz Kurdu ile taçlanmış oldu. Akıcı anlatımı ile denizlerin efendisi olduğunu gösterdi.
Ancak şu da var ki denizcilik hayatına uzak olmamdan dolayı bazı teknik terimleri anlamakta zorluk çektim diyebilirim. Bazen gözümde canlandırmak zor oldu. Ancak bütünüyle ele aldığımda bir film izliyormuş hissini de her sahnede yaşadım.
Geç kalınmış bir kitaptı benim için. Bu sene Jack London okumalarımı arttıracağım.
Okumanızı tavsiye ederim
