Denizli Pencere
Afşar TimuçinDenizli Pencere Gönderileri
Denizli Pencere kitaplarını, Denizli Pencere sözleri ve alıntılarını, Denizli Pencere yazarlarını, Denizli Pencere yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yaşamayanların Sarsılmaz Güçlülüğü
Susuyordum. Oysa onlara acılarını unutturmak için bir şeyler yapmam gerekirdi. Acı çekiyorlar mı? Sanmam. Acıyı yürek çeker. Bunlar güçlüdür. Amcam öğretti bunlara güçlü olmayı. Yaşamayanların sarsılmaz güçlülüğü. Bu güçlülük art arda başarılar getiriyor insana. Aysel eczacı oldu. Dükkân açtı. Kocasız kaldı. Hepsi güçlülüğündendir. Kalfa kasaya yaklaştırılmıyor. Kasayı bazen yengem bekliyor. Aysel bir Madam Curie saltanatıyla süzüm süzüm süzülüyor. "Hayırlı bir kısmet çıkmadı." Çıkar mı hiç! Çıksaydı ne olurdu? Bu ufak tefek heykel "Seni seviyorum." diyebilir mi birine? Diyemez, onuruna dokunur.
Kristal kadehi yaşamınla ödemediysen ve kristal kadehi kırmaktan korkmuyorsan kristal kadehle iç. İnsan yaşadığı şeyin üstüne titredi mi bitti delikanlım.
Bu kötülüklerin soydan mı geçtiğini yoksa hepimize teker teker mi verilmiş olduğunu iyi bilmiyordum. Hepimiz biraz kötüyüz, tek bildiğim bu.
O zaman yağmur neydi? Ilık, kaypak, düzenli, serin, bilinmez bir şeydi. Bir yerlerden tozla dumanla kalkıp, yaşamın duyarlı yerine çadır kuran bir kuşkuydu sanki yağmur. O zaman sana tutkundum. O zaman yağmur bir anlamdı. Sanki yağmur su değildi, içli bir çocuktu, büyüyen, büyüyen, büyüdükçe gene hep çocuk kalan.
Akşam karanlığı çoktan basmıştı. Sekizi çeyrek geçiyordu. Silinecek yeri kalmamış kirli bir mendil gibi bu akşamlar.
Sıkıntıyı arkadaş edinmiş her kişi gibi o da olup giden dünyanın dışında bir renkler dünyası tasarlamanın derinden derine yaşamak olduğuna inanmıştı.
Her şeyleri var yaşamaya vakitleri yok.
Sayfa 65Kitabı okudu
“../insan içinden gelen şarkıyı susturmamalı..”
Sayfa 67 - BulutKitabı okudu
Her şeyleri var, yaşamaya vakitleri yok..
Sayfa 67 - BulutKitabı okudu
“Evler, ötenizde bir deniz umudu kaldı mı?..”
Ben uzak ülkelere kalkan gemilerin tutkunuydum. Hep senin ardından baktım. Baktım ama bakışımı eğri büğrü evler kesti..
Sayfa 11 - BulutKitabı okudu
Onların yaşayışı benim yaşayışıma uymuyor. Sevmedikleri şeyleri de sever gibi yapıyorlar, en çok da bunu anlamıyorum. Bir şeyden hem sıkılıyor hem o şeyle birlikte olmaktan kaçmıyorlar.
Adı büyük bir işim vardı ama gerçekte sıradan bir memurdum. Sıradan olmayı severim ben.
Biz en güzel havalardan bile tedirgin olacak yaştayız.
Evlenmek boy göstermek değil, bir yaşamı paylaşmak.