Der Engel Schwieg
Heinrich BöllDer Engel Schwieg Gönderileri
Der Engel Schwieg kitaplarını, Der Engel Schwieg sözleri ve alıntılarını, Der Engel Schwieg yazarlarını, Der Engel Schwieg yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.202 syf.
7/10 puan verdi
"""Melek sustu; her iki adamın ağırlığı altında gittikçe aşağıya doğru çöküyordu; lule lüle saçlan gluk gluk diye sesler çıkararak kabaran çamurlu suyun içinde savruluyordu, kopan kollarıysa toprağı kucaklıyor gibiydi."""
Savaş ya da afet durumları nekadar benzer tanıdık durumlar...
Nobel Edebiyat Ödüllü Heinrich Böll'ün 33 yaşında yazdığı ilk romanı olup, ölümünden sonrasına kadar yayımlanmadı. İkinci Dünya Savaşı'nın sonunda yazılan kitap, savaşın harap ettiği bir şehrin halkının karşı karşıya kaldığı ölüm ve yıkımı anlatıyor, gençlik duygusu olmayan olgun bir eser olan "Melek Sustu" II. Dünya Savaşı'nın bitiminden sadece birkaç gün sonra, Alman askeri Hans Schnitzler bombalanmış bir Alman şehrine döner ve ölü bir yoldaşın ceketini dul eşine taşır - ceketin bir vasiyet içerdiğini bilmeden. Kısa süre sonra Hans, irade gerektiren tehlikeli bir entrikanın içine girer ve harap olmuş şehirde birlikte bir kimlik ve gelecek ararken, başka bir kederli kadınla geçici bir romantizm başlatır. Açlık, soğuk, din bağlantıları içinde savaş sonrası yaşanan durumların gerçek ifadesi olan Böll yine o durumları irdeleyerek yazdığı ilk kitap olduğu düşünülürse diğer kitaplara göre hafif kalmıştır. Hala başlangıç için en uygun kitabın 
Ademoğlu Neredeydin? kitabı olduğunu düşünüyorum ki yazarın da kendi eserleri içinde de en sevdiğidir***
"""...Duyduğu yorgunluk, çektiği ağrılardan daha büyükmüş gibi geliyordu şimdi ona..."""
..."ölümün yaşamın başlangıcı olduğunu düşünelim..."
SON
Sayfa 200 - Can Yayınları
...Duyduğu yorgunluk, çektiği ağrılardan daha büyükmüş gibi geliyordu şimdi ona...
Sayfa 120 - Can Yayınları
...uyumak, hep uyumak istiyordu...
Sayfa 119 - Can Yayınları
...o ölü değildi, kapıya doğru yürürken ve vurduğu ayak ucunun neden olduğu acıyı hissederken, yeniden dirilmişti, yaşıyordu. Fakat ne nefreti keşfetti ne de öfkeyi, yalnızca acı duyuyordu...
Sayfa 103 - Can Yayınları
...Zaman kavramını kaybetmişti artık -
bu korkunç, bu gerçekdışı gerçeğin tam ortasına düşmüş gibiydi...
Sayfa 79 - Can Yayınları
