Kendi kendime, bak kızım, diyordum. Hayatındaki hemen her şeyi son kez yapıyorsun... Bunları son kez yaptığını düşünmek bendeki bıkkınlığı çekip almıştı. Aslına bakılırsa bu da yeni sayılırdı, bin kere yaptığım şeyi 'son kez' diyerek yapıyordum. Sanki ikiye bölünmüşüm, bir parçam çoktan çekip gitmiş de diğeri ardımda bırakacaklarımı bir süreliğine idare ediyordu.