Uyanış, ayrılığın acısıdır, uyku mahmurluğu gözyaşlarıyla biter... Mahmur gözlerle bakan bir kadınsa, arzu kaynağıdır, öyle ki bazı mısralar sadece o bakış içindir. O mahmur bakış yakar, kavurur, bir kez daha aşka getirir. Kâh "uykudan uyanmış gözleri mahmur" der kâh "mahmur bakışlı dilberim" der yanan.