Sözler ve Alıntılar
"Bir uzman bu çocuklarımız için şöyle demişti: "Down'lılar dört yapraklı yoncaya benzerler. Hem ender bulunur hem de uğur getirirler."
"Çoğunluk biz sıradan bireylerde değilde, engelli dediğimiz bireylerde olsaydı, ne olurdu? Hepsini bilemem ama şundan eminim ki onlar, biz sıradanlara bizim onlara davrandığımızdan daha sevecen, daha insancıl, daha yardım yüklü kucaklarla sarılırlardı."
Yapraklarımız yok ama hâlâ yeşermeyi ümit eden dallarımız var.
1- Kabullenmek; ancak utanmadan, saklamadan durumu başkalarına anlatabilmek, tartışabilmektir.
2 - Kabullenmek; artık “Neden Ben, Neden Biz?” sorusunu sormaktan vazgeçip olayın bir ceza, suç veya ayıp olmadığını anlamaktır.
3 - Kabullenmek; reddetmenin, konuşmamanın çözüm değil çözümsüzlük, bir kaçış olduğunu fark etmektir.
4 - Kabullenmek; gönül kapılarımızı paylaşmaya açıp bu YENİ yaşam biçiminin NASIL’larını aramaya, bu yolda uğraşlar vermeye başlamak demektir.
Kısaca bizler konumuza misafir değil, davamıza baş koyacak ev sahibi arıyoruz. Olmazsa çeker giderim değil, başarmaya mecburum diyen.
Bir eğitimci düşlüyorum: Çocuklar İÇİN ifadesini, ÇOCUKLARLA ifadesine dönüştürmüş olsun. Çünkü bu çocuklar ve belki tüm çocuklarımız, karşılarında farklı bir düzeyden, kendilerine bir şeyler anlatandan daha çok, yanlarında ONLARLA bazı gerçekleri keşfetmeye çalışan eğitimciden daha çok şey öğrenebiliyorlar. Öyle bir eğitimci ki, çocuklarımızın aldığı notlardan çok, onların ilgi alanları, bağımsız hareket edebilmeleri ve mutlulukları ile ilgili olsun.
HAYALİN, UMUDUN sınırı yok ki! ...
Duygularınızı mümkün olduğunca yarının tam olarak bilinmeyen olası endişeleriyle karartıp gücünüzü tüketmeyin. Dale Carnegie Üzüntüyü Bırak, Yaşamaya Bak adlı kitabında dediği gibi "ışık geçirmeyen bölmelerde" yaşayarak, sorunlarınızı gerçeklerin dışına taşırmadan çözümlemeye çalışın."