Devrimci Hukuk
Vural SavaşDevrimci Hukuk Gönderileri
Devrimci Hukuk kitaplarını, Devrimci Hukuk sözleri ve alıntılarını, Devrimci Hukuk yazarlarını, Devrimci Hukuk yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Atatürk’ün en önem verdiği yasalardan biri, Öğretim Birliği Yasası idi. Zira, çağdaş bir eğitim ve öğretim olmadan, bir ülkenin çağdaşlaşmasına, kalkınmasına, demokratikleşmesine olanak yoktu ve Atatürk bunun bilincinde olan tek müslüman devlet yöneticisi idi.
Çünkü şuan bize sadece imam lazım..
İmamhatip ne demek? Bir meslek sahibi adam demek. Meslek lisesidir. Sen bunu nasıl yaparsın da, genel lise haline getirirsin! Gazi'nin düşündüğü, dini ihtiyacı karşılayacak ölçü de imam hatip yetiştirecek kadar meslek lisesi açmaktı. "Hidematı diniyye için" diyor. Çünkü lazım. Bunun için düşünülmüş...
Cumhuriyet'in ilk dönem liselerinden çıkmiş benim neslimden, ister komünist olsun, ister liberal olsun, ister irkçı olsun, ister Turancı olsun, hiç kimse Cumhuriyet'ten fedakârlık etmiyor. Hiçbirimizde bu yok. Yani Cumhuriyet fikrinden, büyük Türkiye fikrinden, muasır Türkiye fikrinden, kimse fedakârlık etmiyor bizim nesilden. Niye? Çünkü o okullardan yetiştik. Cumhuriyet okullarıydı onlar. Onu yıktılar evvela. Tevhid-i tedrisatı ortadan kaldırdılar.
“Erdem, büyük zenginliklerden ürküntü ile nefret eder”, “Cesaret ve erdemden vazgeçmektense, lüks yiyeceklerden vazgeçmek daha iyidir” sözleri, insan ilişkilerinin kredi kartlarına endekslendiği çağdaş toplumlara meydan okur gibidir.
Tarikatların kucağında emperyalizmin uşaklığını yaparak çıkar sağlamaya çalışanlar; 29 Ekim 1923’ten beri, gerçek Cumhuriyetçiler olan Kemalistleri jakoben diye nitelendirerek saldırmayı alışkanlık haline getirmişlerdir.
Zorbalık ve monarşiyle yönetilen ülkelerde, yasa ve özgürlük, bir kişinin veya sınıfın emellerini sağlamaya yarayan bir araç olur.
Kesinlikle.
Yakın tarihimizde ve eski zamanlarda, dinlerin, zorba hükümdarların, rahipler ve çıkar sağlayanların elinde bir baskı aracı olması gibi, çağımızda kesinlikle izin verilemez ve hoş görülemez.
Birtakım şeyhlerin, dedelerin, seyitlerin, çelebilerin, babaların, emirlerin arkasından sürüklenen ve alın yazılarını ve canlarını, falcıların, büyücülerin, üfürükçülerin, muskacıların ellerine bırakan insanlardan meydana gelmiş bir topluluğa, uygar bir ulus gözüyle bakılabilir mi?
Cumhuriyet yönetimine karşı, çağdaşlaşmaya karşı, cahillik, bağnazlık ve her türlü düşmanlık ayağa kalktığı zaman; özellikle ilerici ve cumhuriyetçi olanların yeri, gerçek ilerici ve cumhuriyetçi olanların yanıdır; yoksa gericilerin umut ve çalışma kaynağı olan yer değil...
“Efendiler ve ey millet, iyi biliniz ki Türkiye Cumhuriyeti şeyhler, dervişler, müritler, mensuplar memleketi olamaz. En doğru, en hakiki tarikat, tarikat-ı medeniyedir. Medeniyetin emir ve talep ettiğini yapmak insan olmak için kâfidir.”