Kuran kurslarında, küçücük çocuklara, isteğine bakılmaksızın yaptırılan çağdışı eğitim, hep şu gerekçeye dayandırılmıştır: “Ağaç yaşken eğilir” çocukları, çağdaş dünyaya uyumlu şekilde yetiştirilmesi gereken bir “insan” olarak değil; yaşken eğilmesi gereken bir ağaç olarak gören babadan, eğitimciden ve politikacıdan, ülkesi için güzel şeyler yapması beklenebilir mi?