Sözler ve Alıntılar
Peygamber'in davranışlarına bakalım. Roma İmparatoru'nun Şam'daki Valisi ve Temsilcisi tarafından armağan edilen elbise, Peygamber tarafından hiç bir değişiklik yapılmadan giyilmiştir. Hazret-i Peygamber abdest alacağı zaman caketini çıkarmak zorunluğunu duyardı, çünkü dardı, sıvanmazdı. Peygamber 'bu elbise dardır, ya da bir Hıristiyan tarafından gönderilmiştir, ben giyemem' dememiş ve geldiği gibi giymiştir.
Halifenin atanma şekli, koşulları, her zaman gerekli olup olmadığı hakkında ne Kuran'da, ne de hadislerde, yani Peygamber'in ilke niteliğindeki sözlerinde herhangi bir hüküm ve açıklık yoktur. Bu da olağandır. Çünkü, halifelik dinin temel sorunlarından değildir, milletin kendi işidir, politik bir sorundur. Zamana, alışkanlıklara göre değişir. Bu nedenle, Peygamber ölürken yerine bir halife bırakmamıştır. Her ne kadar bazıları Ali ve bazıları Ebûbekir hakkında halifelik için belge olduğunu ileri sürerlerse de bu doğru değildir. Böyle bir belge ve esas olmadığından, Peygamber'in yakınları kimin halife olacağı konusunda anlaşmazlığa düşmüşlerdir.
Sayfa 27
Tarihimizle övünürüz.
Bu millet utanmak için yaratılmamıştır, övünmek için yaratılmıştır. Tarihini, övünülecek olaylarla doldurmuş bir millettir.
Sayfa 326
Tanrı vatanımı, milletimi ve hepimizi korusun.
Şapka giymekle insan Hıristiyan olmaz. Yahudiler şapka giymişlerdir diye, Hıristiyan mı olmuşlardır? Hindistan Mecusileri sarık sarıyorlar diye Müslüman mı olmuşlardır? Şu halde dinle bunun ilgisi yoktur.
Bugünkü Cumhuriyet'in gelecekteki çocukları bugünleri düşündükçe, Cumhuriyet'i yıkmak isteyen ya da içi bu ateşle yanan hainleri kışkırtma ve cesaretlendirme yolunda ilk araç olarak İstanbul basınını göreceklerdir.
Şapka giyme zorunluluğu halk için teklif edilmemiştir. Çünkü halk böyle bir kanun zoruna lüzum kalmadan şapka giymeye başlamıştı. Teklifteki kanun zorunluğu mebuslar ve memurlar içindi. Demekki;genel olarak, toplumun kılığındaki değişiklik devrimi, kanun zoru ile olmamış, şapka giyimi bu gereğin milli vicdana mal edilmesiyle başlamıştı. Kanun zoru koyma ihtiyacı, halka göre aydın olmaları gereken mebuslar ve memurlar için duyulmuştu.
Sayfa 150 - Başnur Matbaası 1972Kitabı okudu