Dicle’nin Yakarışı
Mehmed UzunDicle’nin Yakarışı Gönderileri
Dicle’nin Yakarışı kitaplarını, Dicle’nin Yakarışı sözleri ve alıntılarını, Dicle’nin Yakarışı yazarlarını, Dicle’nin Yakarışı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bu bir paradoks!
Halk mutluluk için, daha güzel, daha saygın bir hayat için atılan her adımda sonra, yeni bir felaketle karşılaşıyordu. Halk arasında ne bir birlik vardı, ne de ülkenin birliği için bir inanç, bir şuur. Okuma yazmadan, bilgi ve eğitimden yoksun halk, hareketlerden, hafızadan, şuuardan, beyinden, fikir ve düşünceden yana çok sığ, kapalıydı; köyleri onlar için bütün dünya, bütün ülke, bütün insanlıkta.
Kitaplar seslerle dolu değil mi? Hayatın sesleriyle...
Sayfa 206Kitabı okudu
Güzel söz yüreklerin baharıdır.
Sayfa 190Kitabı okudu
Halkın ekonomik durumu düzeldiğinde, olan bitenler çok daha çabuk unutulur.
Renk.
Ataların yurdunun aydınlık rengi.
Şengal dağlarının koyu karanlık rengi.
Yezidi köylerinin yeşil bahar rengi.
Ve bir annenin apak rengi,sevgi ve şefkat dolu bir annenin.
Ah UZUN bu kadar haklı olmazsın
Biz böyleydik işte; halkımız bizi ölünce hatırlıyordu, yaşarken birbirimizin mezarını kazıyor, ölümden sonra da karalar bağlayıp birbirimizin mezarı başında taziyeye oturuyorduk.
Hadis, ayet ve tekbirlerle bize kardeşlik ve eşitlikten bahsedenler, evlerimizi, içinde yaşayan kadın ve çocuklarımızla birlikte yaktılar, öyle değil mi?
Beni de düşün; hissettiğim şeyleri, üstüme gelen sessizliği, beni soluksuz bırakan duyguları düşün.
Zaten ölümsüz bir aşkın tohumu, derin bir merakla ekilmiyor mu?