Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Dikenlikler Kralı Yorumları ve İncelemeleri
Dikenlikler Kralı yorumları ve incelemelerini, Dikenlikler Kralı kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Dikenlikler Kralı puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
7.910 üzerinden
Şu sıra fantastik kurgu dönemimdeyim, Dikenlikler Kralı'nı ne zamandır bekliyordum bu araya denk gelmesi iyi oldu.
Dikenlikler Prensi'ni çok beğenmiş, anti-kahraman olan Jorg'a da bayılmıştım ve bu kitabı merakla bekliyordum. Anti kahraman yazmak zordur çünkü,
*Çoğu yazar ne yazık ki bu emelle yola çıkıp sonradan karakteri haklı çıkaracak nedenler üretmeye çalışırlar ancak Jorg öyle değil, o sadece kötü.
*Karakter farklı ve ürkütücü olabilmelidir, hoş olmayan davranışlar yeterli olmaz, karakteri okudukça sizi şaşırtacak bir şeyler bulabilmelisiniz.
Lawrence ilk kitapta bunları çok iyi başarmıştı, Jorg hem yeni hem farklı gelen bir karakterdi, sayfalar ilerledikçe başka bir tarafı çıkıyordu ancak bu kitap ilkinin zayıf bir yansıması gibiydi. Beni şaşırtan hiçbir olay olmadı diyebilirim, hatta Jorg daha sevecendi sanki. Olay örgüsü güzeldi ve geriye dönüşler olaylara olan ilgiyi artırıyordu ancak bir çok olay zayıftı, yazarın okura daha iyi aktarabilmesi lazım. Katherine'in günlüğü ise başarılı bir detaydı.
Yaşanan bazı olayları da Jorg'un karakterine uygun bulamadım, sanki bu kitaba ait değillerdi .
Yazar ilk kitapta hem farklı bir karakter hem de hikaye öne sürmüştü, yeni ve dikkat çekici detaylar çoktu ancak bu kitaptan ilk kitap kadar tat alamadım. Bazı detayları (kutu ve hayalet gibi) sevdim tabii ki ve serinin dünyasını daha yakından tanıma imkanı bulmak güzeldi.
Dikenlikler Prensi'ni daha çok sevsem de bu kitabı da severek okudum, serinin sonunu merak ediyorum.
Pişmanlık, Keder ve Sevgi... Serinin ikinci kitabı acımasızlığından ve dehşetinden hiçbir şey kaybetmeden her nasılsa bizi bu duygularla harmanlamayı başarıyor. Yazar, Jorg'un acı ve nefretle dolu olan kalbini vücudundaki dikenlerden kalan yaralara sızan ince sevgi sızıntıları ile tedavi etmeye çalışıyor. Ortaya ise; kan dökme dürtüsünü bastıran, mantık ve duyguları ile hareket eden ama imparatorluk oyunu için de kan dökmekten çekinmeyen ve daha ayakları yere basan gri bir karakter çıkıyor. Serinin ikinci kitabı; akıcılığıyla, yüksek temposuyla, gerilimiyle ve heyecan dolu epik sahneleriyle seriyi bir üst seviyeye taşıyor.
Jorg’un Miana yengeyle evliliği üzerinden başladık. Nikahımızı Peter Gornst yaparken; nikah şahidi olarak da beni yazmışlar, bende hemen kabul ettim tabi.
4 yıl önce diye başlayan bir bölümler zinciri var, yani keşke geçen kitabın kaldığı yerinden devam etseydi. Daha iyi olurdu. Böyle sürekli geçmişi okuyunca bu kitaba ne zaman sıra gelecek,
Hayal kırıklığı
Serinin ilk kitabıyla başlayan heyecanım bu kitapla son buldu diyebilirim. Zorlanarak okudum, biraz sıkıldım. Kitapta sevdiğim tek şey karakterler oldu. Birçok hikaye boş yere anlatılmış gibiydi ya da o kadar uzatılmıştı ki kabak tadı verdi. Ayrıca fazlaca fantastik bir savaş ve fazlaca basit bir galibiyet olması da heyecan duymamı engelledi. Üç kitabı da aldığım için sonunu getireceğim ve üçüncü kitabı isteksizce okumaya başlayacağım. Umarım ilki gibi güzeldir ama ikinci kitap biraz umudumu kırdı açıkçası. Seriyi okumayanlar çok da bişey kaybetmezsiniz. Okunmazsa da olur ne yazık ki..
Yine yarım bıraktığım serilerden biri. Bu sefer karaktere sinir olmamdan dolayı değil, zamanlar arasında bir oraya bir buraya sürüklenmemden dolayı bağlantı kuramamamdı.
Kitap bir düğün ile başlıyor. Birinci kitabın sonuyla alakası yok. İlk ne olduğunu anlamadım. Bizim çocuk Jorg evlenecek mi? Ne ara evlenecek yaşa geldi? (çünkü en son bıraktığımda on dört yaşındaydı) diye düşünürken Jorg'un on sekiz yaşında olduğunu öğrendim ve bu iyice kafamı karıştırdı sonra birden hop "dört yıl önce" yazısıyla karşılaştım. İkinci kitap sizi bir düğün gününe bir de dört yıl önceye götürüp neler olduğunu anlamanızı sağlıyor. Ben okurken hiç sıkılmadım ama bazı yerler de durağanlık vardı ve basite kaçmış birkaç olay vardı.
Kitapta o kadar çok kötü var ki.. Birinci kitapta sosyopat Jorg diye düşünürken, ikinci kitapta artık Jorg "bu adamı da öldürse keşke" diyordum. Bir süre sonra Jorglaşıyorsunuz...
Jorg zaten anti-kahraman dediklerimizden. Bunu bilerek seriye başladığınızda hiç rahatsız olmuyorsunuz. Adam gerçekten kötü. Bunu hayatta yapmaz dediğim her şeyi yaptığı için ufak bir iyilik gösterdiğinde şoka giriyordum. Tam bir sosyopat, psikopat, iğrenç, mide bulandırıcı ve bütün kötü tanımlara uyan bir karakter ve iyi olacağını da hiç sanmıyorum. Çünkü artık bunun için çabalamıyor hele o sondan sonra... Ben de çabalamazdım.