Bir dolandırıcının din adamı kılığına girerek saf köylüleri kandırmak için türlü türlü davranışlarını mı, bir din adamının saf köylüleri kandırmak için ya da saflıklarından yararlanmak için türlü türlü davranışlarını mı işleyelim?
Anlatılanlar ilk seçenekteki kişiyi gösterecek bize ama kitapta da görüldüğü üzere hakkını vermek gerekir ki bir dolandırıcı olmasa bile Tanrı emirlerini vaaz ederken her türlü pisliğe de bulaşmış din adamları bulmak zor değil. Özellikle de sırtını Tanrı'ya dayadıkları zaman ellerinde silahın gücünü kpnuşmak bile yersiz. Çünkü bu güce inanan meyilli kişilerin boyunları bükülmekten başka bir şey yapamaz.
Yasak ve günah diye avaz avaz bağırırken; kadınları taciz eden, alkole koşan, kumar oynayan ya da aldığı paranın kaynaklarından birinin kumar ve alkole dayandığını bilen, verdiği vaazdan bir çıkar bekleyen, yaptığı bu tür şeyleri kendi dini seçilmişliğine bağlayan, insanları cennet ve cehennemle tehdit eden, şeytan ismini her eylemin hem ön koşulu hem de bahanesi eden bu kişilerin her halükarda taraf bulması kadar kolay bir şey yok. Erskine Caldwell de bu ticari, sapkın zekayı mizahi bir dille anlatıyor.
