Diri Aşk
Tahir Musa CeylanEn Yeni Diri Aşk Sözleri ve Alıntıları
En Yeni Diri Aşk sözleri ve alıntılarını, en yeni Diri Aşk kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Hiçbir şey olamıyorsan adam ol, bedavadır.
Zamansız gömeni zamanla gömerler.
20 yıl bekleyerek Tanrı'yı ikna ettim ve seni geri getirdim.
Tanrı ile insan arasında açılmayacak kilitler vardı.
Bir şeyi Tanrı'ya ait yapmadıkça onu koruyamayacağını anlamıştı.
Onun geleceği şimdi geçmişe doğruydu. Gençliğine kadar yürümüşse orta yaşlı, çocukluğuna gitmişse çok yaşlı, doğumuna varmışsa artık ölümüne beş kalmıştı.
En büyük ağırlık varlık değil, yokluktu.
İnsanlar toprak yığıntısı gibi üst üsteydiler, kürek kürek alıp oradan oraya atsan, hepsini öğütüp toprağa can diye katsan şuncacık şey değişmezdi dünyada.
Nefes işiydi bu işler, insan üfürmezse her şey pıt eder dururdu bir gün.
Hayat bilgisayar olunca hayatında en ustası yaşlılar değil, artık çocuklar oluyordu. Öyle olunca da ağaçlar yok yere büyüyor, çimenler boşuna yeşeriyor, nehirler fuzuli akıyordu; onlara bakan yoktu. Koca dünya boşa dönüyor, her şeyin az buçuk farkında olanlar onun bir gün aniden durmasından korkuyordu.
Hayat her yerde bir atölyeye dönüşmüştü, yatak odaları sevişme, mutfaklar doyum, tuvaletler boşalım, hastaneler ölüm atölyesiydi. Atölyesinde çalışmayan hayattan çıkarılıyor, yeni birisi işe alınıyordu; sevişmeyen kadınlar terk ediliyor, çalışmayan kocalar kapı dışarı ediliyor, elden ayaktan düşen yaşlılar bir an evvel ölsün isteniyordu.
Ölüyü kesme gücü, ölünün içini deşme alışkanlığı bir ölüyü anlama gücü vermiyordu insana.
Bir sevginin büyüklüğü sevgililer ayrıldığında değil, sevgililerden birisi dünyadan ayrıldığında ortaya çıkıyordu. Dünyanın yarısı bir heyelanla boşluğa daldığında ve bir daha hiçbir güç onu geri toplayamadığında anlaşılırdı o büyüklük.
Fazla uyumun sonu tepetaklak götüren bir nöbet, fazla sükûnun sonu art arda gelen patlamalar olabilirdi.
Mutlu olmak ya da mutsuzluktan haberi olmamak için insanda kendinin olmaması ya da kendinin unutulması gerekiyordu. Köpeklerin bir kendisi yoktu, bebeklerin kendisi henüz olmamıştı, deliler kendini unutmuştu; insan kendini unuttukça mutsuzluğu da unutuyordu.