Disparöni
Nihan KayaDisparöni Gönderileri
Disparöni kitaplarını, Disparöni sözleri ve alıntılarını, Disparöni yazarlarını, Disparöni yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Çok farklı bir final...
Pek bir şey yazasım gelmedi, okuyun. Daha çok beğendiğim kitapları yok mu? Var: 
Seni Feda Etmeyeceğim muhteşem. 3 lü seri de çok güzel: 
İyi Aile Yoktur 
İyi Toplum Yoktur 
Bütün Çocuklar İyidir
Feraye ve Cem karakterlerinin zıt olmalarına rağmen birbirlerini anlamaları, dinlemeleri çok hoştu.
Meğer durmak da aslında bir fiilmiş. Bir şey yapmamak bir şeymiş.
Durduğum yerde etkiliyormuşum ben evreni.
Hiç anlamamışım meğer bu işte nasıl bir suçum olduğumu. Şimdiyle geçmişi dik cetvellerde ölçüp tartarken, geleceği yüksek bir kuleden aşağı attığımın farkına bile varmamışım.
İnsanlar ikiye ayrılır Feraye. Bir kısmı çıkıp arar; istedikleri şeye kavuşabilmek için her yolu dener, altına bakmadık taş bırakmazlar.
Bir kısmı ise bekler. İstedikleri şey gelip onları bulacak diye, içinde bulundukları yerden çıkmaya korkarlar. Sen kolsuz bacaksız bir teyp kaseti değilsin ki birileri gelip seni bulsun, sonra sende kayıtlı sesleri deşifre etsin diye bekleyesin. Arayanlar bekleyenlere her zaman galip gelir bu hayatta. Hatta arayanlar, bekleyenlerin omzuna çıkarak yükselir çoğu zaman. Sesini bir şekilde duyuramadıysan, başka bir yolu dene. Ama sen o kadar ürkek, o kadar çekingensin ki, sana kulak dayadıklarında bile çok cılız çıkıyor sesin. Devirse cesur, yırtık olanların devri.
Çok daha büyük bir hayat var hayatın içinde. Bunların arasında görünmeyen, kendisini hemen belli etmeyen, ama çok daha büyük, çok daha kuvvetli bir ikinci hayat.
Gerçek hayat, dışımızdaki değil, içimizdeki hayatımız değil mi Cem? Dıştaki hayatı, içimizdekiyle kesiştirebilmek marifet.
Robin Hood bir eşkıyaydı. Emek karşıtıydı. Sherwood Ormanında başında o tuhaf yeşil takkesiyle elini kolunu sallaya sallaya gezer, çalışıp didinmiş insanların ceplerini boşaltıp, bunları yazın onlar çalışırken şarkı söyleyip dans etmiş insanlara verirdi. Kendisini iyiliksever zanneden pis bir hayduttan, serseriden başka bir şey değildi.
Vücuduyla buluşmadan önce, sadece, vücutsuz kendisi olduğu bir yer olmalıydı. Ama Feraye vücudu ile kendisini ayıran çizgiyi henüz keşfedememişti.
Hâlâ mı anlamadın insanlara güvenilmeyeceğim, sözlerinin bir ehemmiyet taşımadığını? Söylediklerine değil, yaptıklarına bakmayı öğren artık çevrendekilerin. Nasıl bu kadar saf olabiliyorsun, herkesi kendin kadar dürüst sanmaya, sözlerine değer vermeye hâlâ nasıl devam edebiliyorsun, inan anlayamıyorum.
‘Şerefsiz’, ama kime, neye göre ‘şerefsiz’, öyle değil mi Feraye? Bunu sana şikayet ettiğine göre kendi şeref anlayışını sorgulamaya hiç gerek duymamış bir adam bu. Ahlaksız benim ahlakıma uymayan mı, kendininkine mi? Her iki durumda da bir hata ediyor.
Sözlerin sadece sözlerden oluştuğunu artık anladım.
Onlar sadece kelime, Feraye. Kelimelere takılıp kalma. Onları kullananlar da, sadece insanlar işte.
İyi mi kötü mü bilmem; ama ilişkileriniz bazılarının ‘ölçülü’, bazılarının ‘yapay’, bazılarının da ‘bastırılmış’ diyeceği bir boyutta gelişirdi.