Her teorinin temel yasaları, eğer daha genel ilkelerden çıkarsanmamışlarsa, ya doğrulukları pratikte ya da deneyde dolaysızca ortaya çıktığı için, ya da bu yasaların nihai sonuçları deney ve gözleme uygun düştüğü için kabul edilmişlerdir. Bu ikincisi, bir teorinin değerlendirilmesi açısından belirleyicidir.