Travmatik bir olay yaşadığımızda , nörolojik olarak bu deneyimin devreleriyle düşünmeye ve kimyasal olarak bu olayın yarattığı duyguların sınırları içinde hissetmeye eğilim gösteririz.Bu durumda bütün varlığımız (nasıl düşündüğümüz ve nasıl hissettiğimiz) biyolojik olarak geçmişe takılıp kalır.