Doksan Beş Yıldan Serpintiler
Aydın BoysanDoksan Beş Yıldan Serpintiler Gönderileri
Doksan Beş Yıldan Serpintiler kitaplarını, Doksan Beş Yıldan Serpintiler sözleri ve alıntılarını, Doksan Beş Yıldan Serpintiler yazarlarını, Doksan Beş Yıldan Serpintiler yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kesinlikle Katılıyorum
Örneğin "hukukun üstünlüğü tartışılmaz" dendiği zaman benim de içimden inanmak geliyor. Ama bu romantik bir duygu... Gerçek o değil... Eğer bir ülkede iktidardaki çoğunluk partisi genel başkanı her istediğini yapabiliyorsa, o ana kadar açığa vurmadığı bir düşüncesini, önerisini sabaha karşı kanun maddesi hâline getirebiliyorsa, o ülkede hukukun üstünlüğü tartışılır.
Aile, inşaatı yeni biten apartman dairesine taşınacaktı. Baba, eş daireye daha önce taşınan Karadenizli komşusuna sordu: "Hesap etmeye üşeniyorum. Siz perde yaptırmak için kaç top kumaş aldığınızı söyler misiniz?" Söyledi: "On top." Bir kaç hafta sonra ikinci aile taşındı. Bir gün kapıda rastlaştılar. İkinci taşınan Karadenizli beye takaza etti: "Sizin perde kumaş hesabınız yanlış... Aldığım on top kumaştan yedi top arttı."
"Benim de artmıştı."
Sayfa 143Kitabı okudu
Karısı Maamıt Bey'e öfkeyle söyleniyor: "Sen beni deli edeceksin. Ne söylersem söyleyeyim hep düzeltmeye kalkışıyorsun. 23 yıldır bundan vazgeçmedin..."
"Hanım, o dediğin 23 değil, 24 yıl olacak."
Sayfa 134Kitabı okudu
Herkes hatasını kabul etse tüm anlaşmazlıkların ruha sıkıntı veren ağırlığı ortadan kalkacak.
Sayfa 134Kitabı okudu
Örneğin "hukukun üstünlüğü tartışılmaz" dendiği zaman benim de içimden inanmak geliyor. Ama bu romantik bir duygu... Gerçek o değil... Eğer bir ülkede iktidardaki çoğunluk partisi genel başkanı her istediğini yapabiliyorsa, o ana kadar açığa vurmadığı bir düşüncesini, önerisini sabaha karşı kanun maddesi hâline getirebiliyorsa, o ülkede hukukun üstünlüğü tartışılır.
Sayfa 132Kitabı okudu
Kir yanlış yerde bulunan malzemedir.
Sayfa 131Kitabı okudu
Nehir kenarında bir park kanepesinde güneşleniyorum. Yanımda orta yaşlı birisi oturuyor. Laf atıyorum: "Ne güzel şehriniz var!" Şaşırıyor: "Neee? Rovaniemi mi güzel? Farkında değilim." Bu sefer ben şaşıyorum: "Siz nerelisiniz?"
"Burada doğdum büyüdüm," diyor. "Nerede yaşamak isterdiniz?" deyince "Akdeniz'de" diyor. Anlaşıldı... Herkesin gözü başkasının malında.
Sayfa 101Kitabı okudu
Japonya'da acımasız bazı örflerin neden yerleştiği kavranamıyor. Bir Türk dostum sekreterlik için kendisine müracaat eden bir Japon kızına neden büyük Japon firmalarına gitmeyip de kendisine geldiğini soruyor. Kızcağız açıklıyor:
"Babam ben çok küçükken ölmüş... Büyük şirketler babasız büyüyenleri işe almaz." Aynı dostuma bir erkek mühendis de aynı şeyleri söylemiş.
Sayfa 94Kitabı okudu
Asyalı el sıkma dâhil ten temaslarından hoşlanmaz. Elini omuzuna koymak, kolundan tutmak gibi davranışlar saygısızlık işaretidir. Hele hanımlara karşı yapılmışsa, "daha yakın ilişkiler" isteme sululuğudur.
Sayfa 93Kitabı okudu
Japon hanımlarının inceliğine bir örnek şöyle: Düğünlerde bütün evli kadınlar yalnız siyah kimono giyiyorlar. Böylece "en güzel" olma fırsatı gelin hanıma bırakılıyor.
Sayfa 93Kitabı okudu
Alcatraz ziyaretimden doğan kısa izlenimim şöyleydi: Mahkûmlar böyle insanlık dışı önlemlerle ıslah olmaz, tersine canavarlaşır.
Islah etmenin tek ciddi ve insanca yolu mahkûmlara insanca muamele etmek, onların kafalarını aydınlatmak, vicdanlarını işlevini yapacak hâle getirmektir. Ondan sonra cezalarını zaten kendileri verir.
Sayfa 71Kitabı okudu
İnsan duygulanınca eski günler aklına geliyor. Narlıkapı'da balığa çıktığım sandalla mehtaba da çıkardım. "Şahane gözler"i de söylerdim hani! Ağlatırdım bile... O günler üşüşmesin mi kafama o gece Zürih'deki otel odasında? Tutamadım kendimi. Hafifteeen, hafiften "Şahane gözler"e başlamadım mı yine?
Birden telefon çaldı. Ses: "Burası resepsiyon. Doktor çağıralım mı?" dedi.
Ben: "Niye?" dedim. "Oda komşunuz telefon etti. İnliyormuşsunuz da..." dediler.
Sayfa 64Kitabı okudu