Don Kişot'un duyuları gerçek dünyadan gelen uyarılara yanıt vereceğine, klişeleşmiş bir estetiğin koşullandırılmasıyla uyarılmaktadır. Bu da, elbette, kötü edebiyatın insana yaptığı bir kötülük sayılmalı. Çünkü duyular bile klişelerle uyarılıyorsa, yaratıcılık için hiçbir umut ve olanak yok demektir.