Sözler ve Alıntılar
İslâmcı dâva adamlığı, bir meslek değildir.
İslâm dâvası da fertlere bağlı değildir. Fertlerin zaaflarına göre şekil değiştirerek devam etmez. Vardır veya yoktur. Layık olmayan şahıs, O yolda devam ettiğini zannedebilir, fakat Isläm davası ondan Sıyrılıp çıkalı çok zamanlar geçmiştir.
İslâm'cı dâva adamı, önce başka şeyler
için ve yanlış terbiye edilmiş bulunan kendisiyle dövüşecek; dostlarıyla daima dalkavukiuk isteyen, doğru söze kızan dostlarıyla çarpışacak; anlayışsızlığa, aldatılmaya göz yumacak, sıkıntılara katlanacaktır. Ayrıca eline geçeni -
harcamayan başkalarının da yerine -
harcayacak.. Ve dâima ömrünün, sadece bir kişilik olan kendi ömrünün, bu yolda fedâ edilmek için ne kadar da kısa olduğuna yanacaktır.
Yurdumuzun ve bütün İslâm vatanının
kurtuluşu, sinesinde dâva adamlarını barındıran gerçek müslüman âilelerin, onbinlerce, yüzbinlerce -gür ormanlar, yeşil çayırlar ve münbit ovalar gibi- yayılmalarında, çoğalmalarındadır.
Namzetlikten, dâva adamlığına- yalnız ve
yıkılmaz bir irade ve ruhun üzerinde- dost ve
düşman tarafından vurulmuş, ezilmiş ve horlanmiş olarak geçen genç adamı ise, binlerce yıldırıcı, bıktırıcı ve öldürücü tuzak bekler.
Her gün, kendi nefsi bin kere, âilesi onbin
kere, múhiti yüzbin kere ona saldırırlar.
Gençler, tahsillerini tamamladıktan veya bir
noktada bıraktıktan sonra hayata atılacaklar.
İş ve memuriyet hayatında, günübirlik yaşayan, hiç düşünmeyen, bozuk ve ahlaksız bir cemiyetin içine girecekler; İslam'a aykırı pek çok halle karşılaşacaklar. Evlenecekler; fakat pek azı bir dava adamına ayakbağı olmayacak bir âile kurabilecek.
Âmirlerinden, muhitlerinden veya mevkilerinden çekinerek, hakkı söyleme vasfını kaybedecekler . . .
HALİFE ÖMER sordu:
Resûlullah sallallahu aleyhi vesellemin fitne hakkında olan sözü hanginizin hátırındadır?
Huzeyfe:
Ya emîrelmü'minin! Benim hatırımdadır. Resûl-i Ekrem: «Kişi, âilesi, malı, evladı ve komşusundan dolayı fitneye dûçâr olur.
Bu gibi günahlara, oruç, namaz ve emrimâruf
ve nehyimünker kefâret olur» buyurdu.
-Maksadım o degil. Deniz gibi dalgala-
nacak olan fitneyi soruyorum.
-Ya emirelmü'minîn! Senin için o fitneden bir korku yok. Senin zamanınla o fitne
arasinda bir kapalı kapı var
-Bu kapı açılacak mı, yoksa kırılacak
mı?
-Kırılacak.
-Öyle ise artık kapanmaz.
Hazret-i Ömer, böyle diyerek üzüntüsünü
belirtti. Çünkü, kendisine cevap veren zat, Peygamber'in sır dostu Huzeyfe radiyallahu anh idi. O, Resûl-i Ekrem tarafindan kendisine emanet olunmuş bilgilere dayanarak, konuşuyordu
Hadis âlimlerinden Ebu Vâli diyor ki:
Bu «kapı »nin ne olduğunu Huzeyfe'den
sormaya korktuk. Büyük imamlardan Mesruk'a «Sen sor» dedik, sordu. Huzeyfe: Kapı, Ömer'di» diye cevap verdi... Huzeyfe'ye «Ömer, kapıyı bilir miydi?» diye sorulunca
: «Sabahtan sonra akşamın geleceğini nasıl bilirse, onu da öyle bilirdi...» dedi,
Hazret-i Ömer öldürüldü, kapı kırıldı. Fitne
seli, İslâm ülkesine yol buldu.
Her müslüman, önce: İman eden, inandığını yapan, her hâl ve hareketini islâmi ölçülere vurup murâkabe eden, başkasını da kendisi gibi düşünen, şefkat ve merhamet sahibi, hak ve hakikat tutkunu, sabırlı, názik, akıllı ve bilgili olacaktir.
Her müslüman, önce bu gâyeye varma yolunda, iyi müslüman olmanın dâva adamıdır .
Çöz de artık yükümün kördüğüm olmuş bağını
Bana çok görme İlâhi, bir avuç toprağını!.