Yeni Müslüman devletlerin kurucuları, ya Müslüman modernistler ya da
İslamın kimi biçimsel özelliklerini kendi siyasal amaçları için kullanan
sekülaristlerdi. Türkiye’de Atatürk, Pakistan’da Cinnah, Endonezya’da
Sukarno, Mısır’da Nasır ve Tunus’ta Burgiba bu isimler arasındaydı.
“Yukarıdan yarı-devrimler” ya da en azından kimi reformlar gerçekleştirmeyi başardılar.